Kartwelistyka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kartwelistyka, kartwelologia, gruzinologia (gruz. ქართველოლოგია) – jedna z dziedzin orientalistyki i dział kaukazologii, zajmująca się badaniem języków, kultury, literatury oraz dziejów Gruzji, a także całej ludności kartwelskiej, czyli Gruzinów, Megrelów, Swanów i Lazów[1]. Kartwelistyką zajmują się pisma: „Revue des études géorgiennes et caucasiennes” i wydawane w Warszawie – „Pro Georgia. Journal of Kartvelological and Caucasian Studies[2].

Wybitni kartweliści

[edytuj | edytuj kod]

Polscy kartweliści

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
 Z tym tematem związana jest kategoria: Kartwelistyka.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Słownik chrześcijaństwa wschodniego, red. Julius Assfalg, Paul Krüger, przeł. z niem. Andrzej Bator, Marek Dziekan, Katowice: „Książnica” 1998, s. 224–226.
  2. Czasopisma [w:] Słownik chrześcijaństwa wschodniego, red. Julius Assfalg, Paul Krüger, przeł. z niem. Andrzej Bator, Marek Dziekan, Katowice: „Książnica” 1998, s. 61–64.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Słownik chrześcijaństwa wschodniego, red. Julius Assfalg, Paul Krüger, przeł. z niem. Andrzej Bator, Marek Dziekan, Katowice: „Książnica” 1998.
  • Marek Starowieyski, Słownik wczesnochrześcijańskiego piśmiennictwa Wschodu: literatury - arabska, armeńska, etiopska, gruzińska, koptyjska, syryjska, Warszawa: „Pax” 1999.