Kawka srokata – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kawka srokata
Corvus dauuricus[1]
Pallas, 1776
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

krukowate

Rodzaj

Corvus

Gatunek

kawka srokata

Synonimy
  • Coloeus dauuricus (Pallas, 1776)[1]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Kawka srokata[3] (Corvus dauuricus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny krukowatych (Corvidae), blisko spokrewniony z kawką zwyczajną. Zamieszkuje wschodnią część Azji. Nie jest zagrożony.

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Przez część systematyków kawka srokata umieszczana jest wraz z kawką zwyczajną w rodzaju Coloeus[4][5]. Nie wyróżnia się podgatunków[4][5].

Nazwa łacińska pochodzi od nazwy rosyjskiego regionu Dauria (ros. Даурия).

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 33–36 cm; rozpiętość skrzydeł 67–74 cm, masa ciała 110–275 g[4].

Wielkością jest zbliżona do kawki zwyczajnej (Corvus monedula) lub niewiele mniejsza, ma takie same proporcje ciała i identyczne zachowania. Najpoważniejszą różnicą jest upierzenie. Wiele dorosłych osobników tego gatunku, choć nie wszystkie, ma duże kremowo-białe plamy wokół dolnej części szyi. Głowa, podgardle, skrzydła i ogon są błyszcząco-czarne, a pióra przykrywające uszy, siwo-szare. Tęczówki kawek srokatych mają kolor czarny, podczas gdy tęczówki kawek zwyczajnych są szaro-białe.

Rozmieszczenie i środowisko

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten występuje w południowej części wschodniej Syberii, na południe od Mongolii, aż do północnej części Półwyspu Indochińskiego. Ptaki ze skrajnie północnych regionów migrują na południe podczas zimy. Niekiedy zdarza się, że w zimie kawki srokate przylatują do Korei oraz do Japonii i Tajwanu.

Zamieszkują lasy, dorzecza rzek oraz góry. Często spotyka się je w towarzystwie gawronów. Oprócz tych krukowatych, na tym samym obszarze występują również wrony obrożne (C. pectoralis), które są jednak znacznie większymi ptakami (tego samego rozmiaru lub nawet większe niż czarnowrony (C. corone)). Kawki srokate praktycznie nie krzyżują się z wronami obrożnymi.

Zachowanie

[edytuj | edytuj kod]

Identycznie jak kawka, żywi się ziarnem, dżdżownicami, pędrakami, owocami oraz owadami z odchodów zwierząt.

Gniazdowanie

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten gniazduje głównie na gałęziach drzew, w dziuplach, szczelinach, otworach w budynkach. Podobnie jak kawka, pod koniec kwietnia lub na początku maja składa 4–6 jaj o tle sinozielonym z niebieskim odcieniem, o średnich wymiarach 35×25 mm.

Status

[edytuj | edytuj kod]

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN kawka srokata klasyfikowana jest jako gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern). Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako lokalnie całkiem pospolity. Ze względu na brak dowodów na spadki liczebności bądź istotne zagrożenia dla gatunku, BirdLife International ocenia trend liczebności populacji jako stabilny[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Corvus dauuricus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Corvus dauuricus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Corvidae Leach, 1820 - krukowate - Crows and jays (wersja: 2021-01-16). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-12-13].
  4. a b c Madge, S.: Daurian Jackdaw (Corvus dauuricus). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-04-19].
  5. a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Crows, mudnesters, birds-of-paradise. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-04-19]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]