French
DeutschKayla Harrison – Wikipedia, wolna encyklopedia
.jpg) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 173 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub | American Top Team[1] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Obywatelstwo | |
| Wzrost | 173 cm |
| Masa ciała | 70 kg |
| Debiut | 2018 |
| Federacja | |
| Kategoria wagowa | |
| Klub | |
| Bilans walk zawodowych[a] | |
| Liczba walk | 19 |
| Zwycięstwa | 18 |
| Przez nokauty | 6 |
| Przez poddania | 7 |
| Przez decyzje | 5 |
| Porażki | 1 |
| |
| Strona internetowa | |
Kayla Harrison (ur. 2 lipca 1990 w Middletown) – amerykańska judoczka, dwukrotna złota medalistka olimpijska, mistrzyni świata oraz zawodniczka mieszanych sztuk walk (MMA)[2].
Największym jej sukcesem jest złoty medal igrzysk olimpijskich w Londynie i Rio de Janeiro w kategorii do 78 kilogramów. W tej kategorii zdobyła również złoty medal mistrzostw świata w Tokio w 2010 roku. Startowała w Pucharze Świata w latach 2004, 2006, 2009–2014.
Wczesne życie
[edytuj | edytuj kod]Urodzona w Middletown zaczęła trenować judo w wieku sześciu lat, po zapoznaniu się z tym sportem przez matkę, która posiadała czarny pas[3]. Ukończyła Middletown High School (Ohio)[4].
Zaczęła trenować pod okiem trenera Daniela Doyle'a i w wieku 15 lat zdobyła dwa mistrzostwa kraju. W tym okresie była przez niego wykorzystywana seksualnie. Harrison zgłosiła to innemu judoce, a ten powiedział o tym jej matce. Kobieta zgłosiła to na policję i Doyle został uznany za winnego oraz skazany na dziesięć lat więzienia[5]. Miesiąc po ujawnieniu molestowania przeprowadziła się ze swojego domu w Ohio do Bostonu, aby trenować z Jimmym Pedro i jego ojcem[5].
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]- 2019: Zwyciężczyni turnieju PFL w wadze lekkiej kobiet
- 2021: Zwyciężczyni turnieju PFL w wadze lekkiej kobiet
- 2022: Finalistka turnieju PFL w wadze lekkiej kobiet
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Women Fighters - American Top Team [online], americantopteam.com [dostęp 2020-04-13] (ang.).
- ↑ Sherdog.com, Kayla Harrison MMA Stats, Pictures, News, Videos, Biography - Sherdog.com [online], Sherdog [dostęp 2024-10-06] (ang.).
- ↑ Kayla Harrison [online], web.archive.org, 26 kwietnia 2012 [dostęp 2024-10-06] [zarchiwizowane z adresu 2012-04-26].
- ↑ Bio | Kayla Harrison [online], web.archive.org, 25 kwietnia 2018 [dostęp 2024-10-06] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-25].
- ↑ a b London 2012 Olympics: US Judoka Kayla Harrison overcomes horror of sexual abuse to aim for gold [online], The Telegraph, 1 sierpnia 2012 [dostęp 2024-10-06] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kayla Harrison na stronie Judoinside.com
- Oficjalna strona Kayli Harrison
- Dane na stronie "Olympedia.org"
- Kayla Harrison | MMA Fighter Page [online], Tapology [dostęp 2023-01-07] (ang.).
