Kazimierz Wolmer – Wikipedia, wolna encyklopedia
Korwin | |
Rodzina | |
---|---|
Data urodzenia | 1723 |
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec | Edward |
Żona | Anna Chlewińska |
Dzieci | Leonard Kazimierz, |
Odznaczenia | |
Kazimierz Wolmer, (pisany także Walmor i Wulmer), herbu Korwin (ur. 1723 - zm. 9 września 1807) – Kasztelan grodzieński, marszałek grodzieński, komisarz komisji porządkowej cywilno-wojskowej województwa trockiego powiatu grodzieńskiego w 1790 roku[1], poseł na Sejm Wielki.
Sprawowane urzędy
[edytuj | edytuj kod]- podczaszy inflancki 1763[2]
- Podczaszy smoleński 1763[3]
- budowniczy grodzieński 1763-1765
- oboźny grodzieński 1765
- sędzia grodzki grodzieński 1765-1770
- sędzia ziemski grodzieński 1770-1777
- pisarz skarbowy litewski 1777
- chorąży nadworny litewski 1777-1781
- marszałek grodzieński 1784-1793
- kasztelan grodzieński 1793-1798[4]
Poseł na Sejm Rzeczypospolitej Obojga Narodów
[edytuj | edytuj kod]- 1768 z powiatu grodzieńskiego
- 1773-1775 z powiatu grodzieńskiego[5]
- 1776 z powiatu grodzieńskiego[6], sędzia sejmowy[7].
- 1778 z powiatu smoleńskiego[8].
- 1784 - z powiatu grodzieńskiego
- 1788-1790 z powiatu grodzieńskiego
- 1771/1772 z powiatu grodzieńskiego
- 1777/1778 z powiatu grodzieńskiego, obrany wicemarszałkiem
- 1782/1783 z powiatu grodzieńskiego
- 1792 z powiatu grodzieńskiego
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Zapewne do Grodna przybył z Inflant. Już w 1750 roku pojawia się na sejmiku grodzieńskim (obok Ludwika Wolmera – zapewne brata)[9] i odtąd nieprzerwanie działa w przestrzeni życia publicznego przez ostatnie półwiecze istnienia Rzeczypospolitej[10].
Pięciokrotnie wybierany posłem na Sejm przez sejmik powiatu grodzieńskiego. Członek konfederacji 1773 roku[11]. Jako poseł grodzieński na sejmie rozbiorowym 1773–1775 wszedł w skład delegacji wyłonionej pod naciskiem dyplomatów trzech państw rozbiorczych, mającej przeprowadzić rozbiór, powołany do Komisji Emfiteutycznej Litewskiej[12]. 18 września 1773 roku podpisał traktaty cesji przez Rzeczpospolitą Obojga Narodów ziem zagarniętych przez Rosję, Prusy i Austrię w I rozbiorze Polski[13]. Członek konfederacji targowickiej[14].
Członek konfederacji Andrzeja Mokronowskiego w 1776 roku i poseł na sejm 1776 roku z powiatu grodzieńskiego[15]. Przez całe dekady był zaangażowany we wszystkie prace polityczne powiatu i jednym z bardziej wpływowych ludzi w całym Wielkim Księstwie Litewskim. W 1788 roku wraz z Aleksandrem Michałem Eysymonttem wybrany na Sejm Wielki. W roku 1793 został mianowany kasztelanem grodzieńskim, jako pierwszy i ostatni na tym urzędzie. Zmarł w Grodnie 9 września 1807 roku mając 84 lata.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Rodzina
[edytuj | edytuj kod]Był ożeniony z Anną Chlewińską. Miał z nią synów Leonarda Kazimierza, oboźnego grodzieńskiego, Ignacego (ur. 1771), Józefa (ur. 1772) i Jana.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ryszard Chojecki, Patriotyczna opozycja na sejmie 1773 r., w: Kwartalnik Historyczny, LXXIX, nr 3, 1972
- Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008.
- Materiały redakcyjne "Złotej Księgi Rodów Grodzieńskich"
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dziennik rządowo-ekonomiczno handlowy R. 5. T. II, Warszawa 1790, s. 421.
- ↑ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy. T. IV, Ziemia Smoleńska i Województwo Smoleńskie XIV-XVIII wiek, pod red. A. Rachuby, W. 2004, s. 135. W "Spisie Urzędników Inflanckich" (Kórnik 1994) nie jest wymieniony.
- ↑ Ibidem, s. 135
- ↑ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy. T. II, Województwo Trockie XIV-XVIII wiek, pod red. A. Rachuby, W. 2009, s. 239, 256, 271, 280-281, 319, 324, 670.
- ↑ Акты, издаваемые Виленскою археографическою комиссиею, T. VII, Wilno 1874, s. 374, 381
- ↑ VL VIII, s. 528
- ↑ Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 541.
- ↑ Witold Filipczak, Sejm 1778 roku, Warszawa 2000, s. 347.
- ↑ Акты, издаваемые Виленскою археографическою комиссиею, T. VII, Wilno 1874, s. 321
- ↑ Tamże, s. 331, 336, 348, 356.
- ↑ Ryszard Chojecki, Patriotyczna opozycja na sejmie 1773 r., w: Kwartalnik Historyczny, LXXIX, nr 3, 1972, s. 561.
- ↑ Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 87.
- ↑ Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 20-48.
- ↑ Korrespondent Warszawski Donoszący Wiadomości Kraiowe y Zagraniczne. 1792, no 53, s. 465.
- ↑ Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 528.