|
Pełne imię i nazwisko | Cornelius Krijgh |
Data i miejsce urodzenia | 13 lutego 1950 ’s-Hertogenbosch |
Pozycja | Obrońcy |
Kariera juniorska |
|
Kariera seniorska[a] |
|
Kariera reprezentacyjna |
Lata | Reprezentacja | Wyst. | Gole | 1975 | Holandia | 2 | (0) | |
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
|
Kees Krijgh, właśc. Cornelis Krijgh (ur. 13 lutego 1950 w ’s-Hertogenbosch) – holenderski piłkarz grający na pozycji środkowego obrońcy lub defensywnego pomocnika. Jego stryj, Kees Krijgh także był piłkarzem i reprezentantem kraju.
Krijgh jest wychowankiem małego klubu z rodzinnego miasta ’s-Hertogenbosch o nazwie BVV ’s-Hertogenbosch. W 1969 roku przeszedł do NEC Nijmegen i tam też zadebiutował w wieku 19 lat w Eredivisie. W pierwszym sezonie zagrał w 18 meczach, a w następnym w 5, a zimą 1971 trafił do drugoligowego De Graafschap, gdzie spędził pół roku. Następnie latem wrócił do rodzinnego miasta i przez rok grał w FC Den Bosch, któremu pomógł w uniknięciu degradacji. Dobra gra spowodowała, że Krijgh trafił do jednego z najbardziej utytułowanych klubów w kraju, PSV Eindhoven. W 1974 roku wywalczył swój pierwszy sukces – Puchar Holandii, natomiast w 1975 roku swoje pierwsze mistrzostwo kraju. W PSV grał przez 7 sezonów i jeszcze dwukrotnie zostawał mistrzem kraju (1976, 1978) oraz raz zdobywał tamtejszy puchar (1976). Latem 1979 Kees został zawodnikiem belgijskiego Cercle Brugge. W belgijskiej lidze grał przez 2 lata bez sukcesów i w 1981 roku wrócił do ojczyzny. Jego ostatnim klubem w karierze był Willem II Tilburg, gdzie spędził 3 lata, ale w sezonie 1983/1984 nie pojawił się ani razu na boisku z powodu kontuzji, a jego zespół spadł z ligi. Zakończył wówczas karierę w wieku 34 lat.
W reprezentacji Holandii Krijgh zadebiutował 15 października 1975 roku w wygranym 3:0 meczu z Polską, rozegranym w ramach eliminacji do Mistrzostw Europy w Jugosławii. Wystąpił także w kolejnym meczu eliminacji, przegranym 0:1 z Włochami i jak się później okazało był to jego drugi i ostatni występ w kadrze „Oranje”.