Kenos Aroi – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kenos Aroi
Data i miejsce urodzenia

17 kwietnia 1942
Nauru

Data śmierci

22 stycznia 1991

Prezydent Nauru
Okres

od 17 sierpnia 1989
do 12 grudnia 1989

Poprzednik

Hammer DeRoburt

Następca

Bernard Dowiyogo

Nangindeit Temanimon Kenos[a] Aroi (ur. 17 kwietnia 1942 na Nauru, zm. 22 stycznia 1991[1][2]) – nauruański polityk, prezydent Nauru.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Reprezentant okręgu wyborczego Boe. Był członkiem pierwszego parlamentu Nauru (1968–1971)[3]. Reelekcję uzyskiwał w kilku kolejnych wyborach[4][5][6]. Był członkiem Partii Nauru[7].

W latach 70. w gabinecie Bernarda Dowiyogo, pełnił funkcje ministra rozwoju, przemysłu i lotnictwa cywilnego oraz ministra spraw wewnętrznych[8][9]. Z kolei za rządów Hammera DeRoburta w latach 80., był ministrem finansów[6]. Był przewodniczącym Parlamentu Nauru[10] a poza parlamentem przewodniczył Nauruańskiej Korporacji Fosforytowej[11].

W 1989 roku, wobec Hammera DeRoburta wysunięto wotum nieufności. W wyborach prezydenckich, Aroi pokonał DeRoburta 10–5 (dwóch członków parlamentu było nieobecnych przy głosowaniu), w wyniku czego 17 sierpnia 1989 roku, został zaprzysiężony na prezydenta[12]. W listopadzie br., pogorszył się u niego stan zdrowia, w związku po komplikacjach po przebytym przez niego udarze mózgu. Była to bezpośrednia przyczyna ustąpienia Aroiego ze stanowiska prezydenta kraju; 12 grudnia został zmieniony przez Bernarda Dowiyogo. Jego stan zdrowia pogarszał się, w wyniku czego nieco ponad 13 miesięcy później zmarł. Miał 49 lat[11].

  1. Spotykana jest też forma imienia Kenas.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Index Ar-As. rulers.org. [dostęp 2013-06-17]. (ang.).
  2. Nauru [online], kinghenry9.com [dostęp 2019-08-09] [zarchiwizowane z adresu 2019-08-09].
  3. Pacific Islands Monthly. T. 39. Pacific Publications Pty., 1968, s. 153. [dostęp 2013-06-17].
  4. Pacific Islands year book (1972). T. 12. Pacific Publications, 1977, s. 199. [dostęp 2013-06-18].
  5. Gay Woods: South Pacific Dossier. Australian Council for Overseas Aid, 1978, s. 63. ISBN 978-0-909831-13-4. [dostęp 2013-06-18].
  6. a b John Carter: Pacific Islands Year Book. T. 15. Pacific Publications, 1984, s. 273. ISBN 978-0-85807-055-4. [dostęp 2013-06-17].
  7. Pacific Islands Monthly. T. 49. Pacific Publications Pty., 1978, s. 33. [dostęp 2013-06-17].
  8. Gregory R. Copley: Defense & Foreign Affairs Handbook. G. R. Copley, 1980, s. 364. [dostęp 2013-06-17].
  9. George Thomas Kurian: Encyclopedia of the Third World. T. 1. Facts on File, 1978, s. 1036. ISBN 978-0-87196-400-7. [dostęp 2013-06-17].
  10. PIM. T. 48. Pacific Publications, 1977. [dostęp 2013-06-17].
  11. a b Stuart Inder: Nauru. scholarspace.manoa.hawaii.edu. [dostęp 2013-06-17]. (ang.).
  12. Islands Business. T. 15. News (South Pacific) Limited, 1989, s. 28. [dostęp 2013-06-17].