Keter – Wikipedia, wolna encyklopedia

Keter (hebr. כתר - korona) - sefira w kabalistycznym Drzewie Życia.

Kabała

Keter, jako pierwsza i najwyższa sefira, jest źródłem całego światła przepływającego przez Drzewo Życia. Połączona jest z Biną i Chochmą, którym przesyła swoje światło i z Tiferet, przez którą światło wraca z powrotem do góry. Jest ostatnią sefirą przed Nieskończonością (אין סוף). Nazywana bywa nicością, bo zawiera tajemnicę stworzenia z niczego. Opiekunem Keter jest archanioł Metatron.

Tarot

W tarocie jest odpowiednikiem jedynki i asy (Małe Arkana). Symbolami dróg łączących Keter z pozostałymi sefirami są Wielkie Arkana:

Głupiec (Keter – Chochma)
Papieżyca (Keter – Tiferet)
Mag (Keter – Bina)