Kino i wyobraźnia – Wikipedia, wolna encyklopedia
Autor | |
---|---|
Tematyka | |
Typ utworu | rozprawa naukowa |
Wydanie oryginalne | |
Miejsce wydania | |
Język | |
Data wydania | 1956 |
Wydawca |
Kino i wyobraźnia (fr. Le Cinéma ou l’Homme imaginaire) – praca francuskiego filozofa Edgara Morina z 1956[1]. Jest najbardziej znaną pracą autora[2].
Książka stanowi pracę o kinie i sztuce filmowej w ujęciu antropologicznym[3]. Morin zdefiniował w niej i opisał kino jako strukturę magiczną, która realizuje marzenie człowieka o możliwej materializacji swojego sobowtóra (widma)[2]. Autor porusza się głównie w materii kina dawnego, kiedy fascynacja obrazami filmowymi była świeża[3]. Sam Morin napisał we wstępie, że chce przebadać kino, uchwycić je jako całość w jego ludzkim wymiarze. Zdefiniował to jako główny cel pracy, która jest według niego próbą zanalizowania zjawisk zgodnie z założeniami antropologii genetycznej, metody, nad którą ciąży zarzut abstrakcyjności[4].
Autor przy pracy korzystał z pomocy Narodowego Ośrodka Badań Naukowych i Ośrodka Badań Socjologicznych. Uzyskał wsparcie m.in. od scenarzystki Suzanne Schiffman, antropogeografa Maximiliena Sorre’a, filozofa Étienne’a Souriau i socjologa Georges’a Friedmanna, któremu książka została zadedykowana[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Alicja Helman , Jacek Ostaszewski , Historia myśli filmowej: podręcznik, Gdańsk: słowo/obraz terytoria, 2007, s. 145 [dostęp 2023-06-04] .
- ↑ a b Edgar Morin, [w:] Stowarzyszenie Filmowców Polskich [online] .
- ↑ a b Marcin Czerwiński, Przedmowa, w: Edgar Morin, Kino i wyobraźnia, PIW, Warszawa, 1975, s. 12-13
- ↑ a b Edgar Morin, Wstęp, w: Edgar Morin, Kino i wyobraźnia, PIW, Warszawa, 1975, s. 16