Klasztor Franciszkanów w Łodzi (Łagiewniki) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł dotyczy klasztoru na Łagiewnikach. Zobacz też: Klasztor przy ul. Krasickiego.

Klasztor franciszkanów

nr rej. A/13 z 20.01.1971[1]
Franciszkański zespół klasztorny w Łodzi-Łagiewnikach (widok z lotu ptaka)
Państwo	Polska
Miejscowość	Łódź
Kościół	rzymskokatolicki
Właściciel	franciszkanie
Prowincja	Prowincja Matki Bożej Niepokalanej Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych w Warszawie
Typ zakonu	męski
Obiekty sakralne
Kościół	św. Antoniego Padewskiego
Fundator	bracia i rodzina Żeleskich
Data budowy	29 sierpnia 1683
Położenie na mapie Polski Klasztor franciszkanów
Położenie na mapie województwa łódzkiego Klasztor franciszkanów
Położenie na mapie Łodzi Klasztor franciszkanów
51°50′48″N 19°28′18″E/51,846778 19,471775
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Klasztor Franciszkanów w Łodzi (Łagiewniki) – franciszkański klasztor katolicki w Łodzi, należący do warszawskiej Prowincji Matki Bożej Niepokalanej Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych.

Franciszkański klasztor w łódzkich Łagiewnikach został erygowany 18 marca 1681 roku w wyniku wieloletnich starań braci i rodziny Żeleskich^[2]. 29 sierpnia 1683 roku odbyła się uroczystość konsekrowania nowo wybudowanego drewnianego kościoła pw. św. Antoniego i przylegającego do niego klasztoru. Aktu tego dokonał sekretarz króla Jana III biskup Piotr Paweł Mieszkowski herbu Odrowąż.

W 1701 roku ojciec Adrian Pędzikowski rozpoczął budowę istniejącego do dziś murowanego kościoła^[3]. Dzięki wsparciu finansowemu olbrzymiej liczby fundatorów oraz działalności egzorcysty, błogosławionego o. Rafała Chylińskiego, ukończono budowę kościoła. 16 maja 1723^[2] lub 1726 roku świątynia została uroczyście konsekrowana przez prymasa Teodora Potockiego. Budowę klasztoru ukończono ostatecznie w 1746 roku. Bazę materialną, zapewniającą zakonnikom środki do utrzymania, stanowiły należące do klasztoru pobliskie folwarki ziemskie^[4].

Po powstaniu styczniowym klasztor uległ likwidacji (8 listopada 1864), a na zakonników spadły carskie represje. W budynku klasztornym umieszczono m.in. szkołę i dom dla biedoty. Zakonnicy odzyskali budynek dopiero po 54 latach.

Podczas II wojny światowej znajdowały się tam niemieckie warsztaty naprawy samochodów i czołgów. W 1941 roku rozebrano pobliskie kapliczki: św. Walentego, Matki Boskiej Anielskiej, oraz oryginalny Domek O. Rafała. Dwa lata później ten sam los podzieliła największa z łagiewnickich kapliczek, pw. Przemienienia Pańskiego. Pod koniec wojny kościół i klasztor sprofanowano^[3].

Po wojnie do Łagiewnik powrócili franciszkanie. Od 1978 roku przy klasztorze działa Wyższe Seminarium Duchowne oo. Franciszkanów, które w 1989 roku uzyskało własny gmach. Na cmentarzu w Łagiewnikach (ul. Okólna 185) są dwie zbiorowe kwatery nagrobków Ojców Franciszkanów. Na głównej kwaterze znajduje się rzeźba bł. Rafała Chylińskiego, natomiast na drugiej rzeźba św. Franciszka. Obie rzeźby zostały odsłonięte w 1997 roku. Autorem obu rzeźb, nagrobków Ojców Franciszkanów i kwater jest Wojciech Gryniewicz.

Klasztor w Łagiewnikach jest pierwszym i jednym z czterech klasztorów zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych w Łodzi. Inne łódzkie klasztory oo. franciszkanów to:

• Klasztor Niepokalanego Poczęcia przy ul. Kreciej 37;
• Klasztor Matki Bożej Anielskiej przy ul. Krasickiego 2a;
• Klasztor Św. Maksymiliana (Łódź-Dąbrowa), zlokalizowany przy Skwerze św. Maksymiliana M. Kolbego 1.

• Andrzej Gramsz, Las Łagiewnicki i okoliczne wsie. Łódź 2002, s. 55–76, ISBN 83-914994-1-3.
• Piotr Mielczarek OFMConv., Sanktuarium św. Antoniego w Łagiewnikach. Wydawnictwo Ojców Franciszkanów, Niepokalanów, 1996, ISBN 83-86412-67-4.

• Klasztor franciszkanów w Łodzi-Łagiewnikach – informacje ze strony warszawskiej prowincji franciszkanów
• Parafia św. Antoniego Padewskiego i św. Jana Chrzciciela w Łodzi na stronie archidiecezji łódzkiej
• Witryna klasztoru franciszkanów i parafii w Łodzi Łagiewnikach