Klasztor franciszkanów konwentualnych w Nagasaki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Klasztor franciszkanów konwentualnych
w Nagasaki
コンベンツアル聖フランシスコ修道会
Ilustracja
o. Kornel Czupryk (przełożony misji w Nagasaki) i św. Maksymilian Kolbe (założyciel klasztoru) w 1933
Państwo

 Japonia

Miejscowość

Nagasaki

Kościół

Kościół katolicki

Rodzaj klasztoru

dom prowincjalny, dom formacyjny, siedziba parafii

Właściciel

franciszkanie konwentualni

Prowincja

św. Męczenników Japońskich

Typ zakonu

męski

Obiekty sakralne
Kaplice wolnostojące

Stacje Drogi Krzyżowej

Data budowy

1937

Położenie na mapie Japonii
Mapa konturowa Japonii, blisko lewej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Klasztor Franciszkanów w Nagasaki”
Położenie na mapie prefektury Nagasaki
Mapa konturowa prefektury Nagasaki, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Klasztor Franciszkanów w Nagasaki”
Ziemia32°45′06″N 129°53′54″E/32,751740 129,898317
Strona internetowa

Klasztor franciszkanów konwentualnych (jap. コンベンツアル聖フランシスコ修道会 Konbentsuaru hijiri furanshisuko shūdō-kai) – klasztor franciszkański w Nagasaki, w Japonii, na wyspie Kiusiu. Został założony przez św. Maksymiliana Kolbe pod nazwą Mugenzai no Sono, czyli Ogród Niepokalanej[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1930 Maksymilian Kolbe przybył do Nagasaki, a rok później zakupił parcelę na zboczu wzgórza Hikoyama. Klasztor franciszkanów został zbudowany w tym miejscu w ciągu 6 następnych lat. W 1934 władze wydały zgodę na budowę kościoła (obecnie: kościół Hongōchi (カトリック本河内教会), który był konsekrowany 15 sierpnia tego roku. Do 1937 wybudowano seminarium duchowne i budynek wydawnictwa, które publikowało miesięcznik Seibo no Kishi (Rycerz Niepokalanej)[1]. Brat Kornel Czupryk od grudnia 1933 do 1936 był przełożonym misji franciszkańskiej w Nagasaki[2][3][4]. Od 1940 gwardianem klasztoru był o. Mieczysław Maria Mirochna[5].

Gdy 9 sierpnia 1945 załoga amerykańskiego bombowca zrzuciła na Nagasaki bombę atomową, to stok góry osłonił budynek klasztorny przed falą uderzeniową i zniszczeniem. Polscy franciszkanie w klasztorze utworzyli sierociniec dla dzieci, które utraciły rodziny w wyniku wybuchu. Brat Zenon Żebrowski, w Japonii zwany bratem Zeno, zajął się pomaganiem ofiarom wojny i bezdomnym[6].

W 1954 przy kościele utworzono parafię, a w 1964 wybudowano nowy, obecny budynek kościoła. Klasztor odwiedził papież Jan Paweł II w 1981, a w 1982 przybyła tu z wizytą Matka Teresa z Kalkuty[1].

Obecnie na terenie klasztoru znajduje się Izba Pamięci św. Maksymiliana Kolbe oraz Liceum i Przedszkole Rycerzy Niepokalanej. Na wzgórzu powyżej znajduje się grota Matki Bożej z Lourdes, do której prowadzi ścieżka ze stacjami drogi krzyżowej. Jest to miejsce pielgrzymkowe (nazywane "Japońskim Niepokalanowem"), odwiedzane przez Japończyków i cudzoziemców. Adres: 2 Chome-2-1 Hongouchi, Nagasaki, 850-0012, Japonia[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d 教会の沿革 (Historia kościoła) (jap.), dostęp 05.01.2021
  2. ↑ Ze świata. Polski Franciszkanin przełożonym misji w Japonii. „Kurier Warszawski”. Nr 344, s. 6, 13 grudnia 1933. 
  3. ↑ Polski Franciszkanin przełożonym misji w Japonii. „Niedziela Katolicka”. Nr 51, s. 8, 17 grudnia 1933. 
  4. ↑ Nowe władze zakonne OO. Franciszkanów w Polsce. „Gazeta Szamotulska”. Nr 82, s. 2, 21 lipca 1936. 
  5. ↑ O. ANTONI MIROCHNA (pol.), dostęp 11.01.2021
  6. ↑ 90. rocznica przyjazdu do Japonii św. Maksymiliana Kolbe z bratem Zeno (pol.), dostęp 05.01.2021
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Klasztor_franciszkanów_konwentualnych_w_Nagasaki&oldid=72255399”