Klaus Auhuber – Wikipedia, wolna encyklopedia
![]() | |||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | 28 października 1951 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Obywatelstwo | |||||||||||||
Wzrost | 186 cm | ||||||||||||
Pozycja | obrońca | ||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||
| |||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||
| |||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||
| |||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||
| |||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
Odznaczenia | |||||||||||||
![]() |
Klaus Auhuber (ur. 28 października 1951 w Landshut) – niemiecki hokeista grający na pozycji obrońcy, reprezentant kraju, olimpijczyk, trener.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Klaus Auhuber karierę sportową rozpoczął w 1964 roku w EV Landshut, w którym w 1970 roku przeszedł do seniorskiej drużyny, w której grał do 1984 roku i odnosił największe sukcesy w karierze: mistrzostwo (1983) i trzykrotne wicemistrzostwo Niemiec (1974, 1976, 1984). W sezonie 1984/1985 reprezentował barwy ECD Iserlohn, po czym w latach 1985–1988 ponownie grał w EV Landshut, natomiast w sezonie 1988/1989 reprezentował barwy EHC Hamburg, w którym zakończył karierę sportową.
W trakcie kariery sportowej zyskał pseudonim Butzi.
Kariera reprezentacyjna
[edytuj | edytuj kod]Klaus Auhuber w latach 1973–1982 w reprezentacji RFN rozegrał 107 meczów, w których zdobył 16 punktów (7 goli, 9 asyst) oraz spędził 126 minut na ławce kar. Dwukrotnie uczestniczył w zimowych igrzyskach olimpijskich (1976, 1980). Na turnieju olimpijskim 1976 w Innsbrucku z reprezentacją RFN pod wodzą selekcjonera Xavera Unsinna zdobył pierwszy od 44 lat medal olimpijski – brązowy medal[1]. W październiku tego samego roku za ten sukces wraz z innymi wraz z kolegami z reprezentacji RFN otrzymał z rąk ówczesnego kanclerza Niemiec, Helmuta Schmidta Srebrny Liść Laurowy[2].
Ponadto 5-krotnie uczestniczył w mistrzostwach świata (1974, 1975 – awans do Grupy A, 1977, 1978, 1979).
Kariera trenerska
[edytuj | edytuj kod]Klaus Auhuber po zakończeniu kariery sportowej rozpoczął karierę trenerską. W latach 1991–1993 był trenerem Deggendorfer EC.
Sukcesy
[edytuj | edytuj kod]Zawodnicze
[edytuj | edytuj kod]- EV Landshut
- Reprezentacyjne
- Brązowy medal zimowych igrzysk olimpijskich: 1976
- Awans do Grupy A mistrzostw świata: 1975
Indywidualne
[edytuj | edytuj kod]Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Srebrny Liść Laurowy: 1976
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Klaus Auhuber w bazie Sports-reference.com (ang.)
- ↑ Stadt Landshut, Sportchronik 1974-76
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Klaus Auhuber w bazie MKOl (ang.)
- Klaus Auhuber w bazie Rodi-db.de (niem.)
- Klaus Auhuber w bazie Olympedia.org (ang.)
- Klaus Auhuber w bazie Eurohockey.com (ang.)
- Klaus Auhuber w bazie Sports-reference.com (ang.)
- Klaus Auhuber w bazie Olympiandatabase.com (ang.)
- Klaus Auhuber w bazie Eliteprospects.com (trenerzy) (ang.)
- Klaus Auhuber w bazie Eliteprospects.com (zawodnicy) (ang.)