Pałeczka ozeny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pałeczka ozeny

Bakteria barwiona metodą Gramma
Systematyka
Domena	bakterie
Typ	proteobakterie
Rodzina	Enterobacteriaceae
Rodzaj	Klebsiella
Gatunek	pałeczka ozeny
Nazwa systematyczna
Klebsiella ozaenae

Pałeczka ozeny (Klebsiella ozaenae) – Gram-ujemna bakteria będąca prawdopodobnym czynnikiem etiologicznym ozeny (przewlekłego zanikowego cuchnącego nieżytu nosa). Została opisana po raz pierwszy w 1893 roku przez Abdela.

Pałeczka ozeny nie wytwarza przetrwalników i rzęsek, ale zazwyczaj posiada otoczkę (co jest elementem różnicującym w obrębie rodziny). U bakterii występują trzy typy antygenów: somatyczny, śluzowy oraz otoczkowy. Antygen otoczkowy można zbadać stosując odczyn pęcznienia otoczek.

Bakteria nie wytwarza egzotoksyn, lecz jedynie endotoksynę. W przypadku próby zakwalifikowania pałeczki Klebsiella do tego gatunku, należy dokładnie sprawdzić jej metabolizm - pałeczki ozeny wytwarzają ureazę, niektóre fermentują laktozę, nie wzrastają na podłożu z kwasem malonowym. Część szczepów jest w stanie wzrastać na pożywce z cytrynianem sodu (jako źródło węgla).

Bakteria wzrasta na agarze zwykłym, agarze z krwią oraz podłożu MacConkeya. Śluzowy wygląd kolonii pozwala na kwalifikację do prawidłowej rodzaju, dalsza identyfikacja wymaga testów biochemicznych.

• Podstawy Mikrobiologii Lekarskiej. PZWL, Warszawa 1979. Praca pod redakcją Leona Jabłońskiego. ISBN 83-200-0181-1. Strona 265-269