French
DeutschKlejniki – Wikipedia, wolna encyklopedia
| wieś | |
 Cerkiew parafialna Wniebowstąpienia Pańskiego | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna | 85 |
| Kod pocztowy | 17-207[4] |
| Tablice rejestracyjne | BHA |
| SIMC | 0025997[5] |
Położenie na mapie gminy Czyże  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego  | |
Położenie na mapie powiatu hajnowskiego  | |
 52°50′23″N 23°23′44″E/52,839722 23,395556[1] | |
Klejniki (historyczna i miejscowa nazwa: Kleniki[6], białorus.: Кленікі[7]) – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie hajnowskim, w gminie Czyże[5][8].
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0026005 | Buryckie | część wsi |
| 0026011 | Klebańszczyzna | część wsi |
| 0026028 | Koniec | część wsi |
| 0026034 | Podpniska | część wsi |
| 0026040 | Śliwowo | część wsi |
| 0026057 | Tinkowszczyzna | część wsi |
| 0026063 | Zagać | część wsi |
Wieś jest siedzibą prawosławnej parafii Wniebowstąpienia Pańskiego, a wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Narwi[9].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wieś powstała przy trakcie królewskim łączącym Bielsk Podlaski z Grodnem[10].
Pierwsza cerkiew na terenie wsi istniała w XVI wieku[10]. Następna świątynia, zbudowana w 1793, została przeniesiona na teren cmentarza w Koźlikach, natomiast cerkiew z 1883 spłonęła w 1973[10]. Na miejscu dwóch poprzednich świątyń zbudowano obecną, murowaną cerkiew pod wezwaniem Wniebowstąpienia Pańskiego, siedzibę miejscowej parafii prawosławnej. Wzniesiona w latach 1974–1988 cerkiew została zaprojektowana przez Irenę Małafiejew i Adama Stalony-Dobrzańskiego, natomiast witraże i ołtarz wykonali mieszkańcy[10]. Świątynię otacza ogrodzenie z końca XIX wieku.
W latach 1952–1954 miejscowość należała i była siedzibą gminy Klejniki. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Klejniki. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.
Wieś w 2011 roku zamieszkiwały 452 osoby[2][3].
Demografia
[edytuj | edytuj kod]Według Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku Klejniki były wsią liczącą 128 domów i 636 mieszkańców (318 kobiet i 318 mężczyzn). Większość mieszkańców miejscowości zadeklarowała wówczas wyznanie prawosławne (628 osób), pozostali zgłosili kolejno: wyznanie mojżeszowe (4 osoby) i wyznanie rzymskokatolickie (4 osoby). Podział religijny mieszkańców miejscowości całkowicie pokrywał się z ich strukturą narodowo-etniczną, bowiem większość mieszkańców miejscowości podała narodowość białoruską (632 osoby), zaś reszta zadeklarowała narodowość polską (4 osoby). W okresie międzywojennym wieś znajdowała się w gminie Pasynki[11]. We wsi, w środkowej jej części, znajdował się folwark własności Makawiejewskich.
Architektura
[edytuj | edytuj kod]Oprócz cerkwi Wniebowstąpienia Pańskiego, na skrzyżowaniu dróg znajduje się zbudowana na planie kwadratu murowana kaplica św. Mikołaja Cudotwórcy wybudowana w 1895 roku[10]. Około kilometra na północ, na powierzchni 5 ha, ulokowany został cmentarz prawosławny na którym znajduje się cerkiew Przemienienia Pańskiego z 1914 roku wraz z dzwonnicą[10].
We wsi spotkać można rzadki w tym regionie typ kapliczki przydrożnej[10].
Związani z Klejnikami
[edytuj | edytuj kod]- Jakub (Kostiuczuk) – prawosławny arcybiskup diecezji białostocko-gdańskiej i doktor habilitowany nauk teologicznych, w Klejnikach ukończył szkołę podstawową[12]
Galeria
[edytuj | edytuj kod]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 53638
- ↑ a b Wieś Klejniki w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2021-01-05], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 473 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Atlas gwar wschodniosłowiańskich Białostocczyzny, red. S. Glinka, A. Obrębska-Jabłonowska, J. Siatkowski, t. 1, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1980, s. 53. [dostęp 2019-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-03)].
- ↑ вёска Кленікі на мапе. Radzima.net. [dostęp 2020-04-16].
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
- ↑ a b c d e f g Tablica informacyjna "Klejniki", wykonana w ramach projektu Rozwój turystyki transgranicznej w regionie Puszczy Białowieskiej
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 25.
- ↑ Jerzy Chmielewski: Cerkiew jednoczy. Czasopis. [dostęp 2020-10-27].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Kleniki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 82.
| Miejscowości gminy |
| ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Jednostki pomocnicze gminy |
|
