Klub satelicki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Klub satelicki^{[1][2][3][4][5]}, zwany też „klubem partnerskim”^[6] lub „klubem farmerskim”^[7] (ang. farm team) – klub sportowy będący jednostką stowarzyszoną dla klubu nadrzędnego, występującego w wyższej klasie rozgrywkowej.

W praktyce klub satelicki stanowi źródło pozyskiwania graczy dla ośrodka nadrzędnego. Pobyt i gra w klubie satelickim daje możliwość zdobycia doświadczenia sportowego dla młodych zawodników (juniorów), którzy w przyszłości są przewidziani do gry w klubie nadrzędnym. W odniesieniu do innych graczy drużyna może stanowić szansę na odzyskanie dyspozycji fizycznej po przebytej kontuzji.

• Baseball: kluby w elitarnych rozgrywkach Major League Baseball (MLB) mają swoje drużyny satelickie w lidze Minor League Baseball.
• Hokej na lodzie:
  • kluby w elitarnych północnoamerykańskich rozgrywkach National Hockey League (NHL) mają swoje drużyny satelickie w lidze American Hockey League (AHL).
  • kluby w elitarnych rosyjskich rozgrywkach Kontinientalnaja Chokkiejnaja Liga (KHL) mają swoje drużyny satelickie w lidze Wysszaja Chokkiejnaja Liga (WHL),
  • podobny system istnieje w innych rozgrywkach (np. niemiecka liga Deutsche Eishockey Liga (DEL) i 2. Bundesliga.
• Koszykówka: kluby w elitarnych północnoamerykańskich rozgrywkach National Basketball Association (NBA) mają swoje drużyny satelickie w lidze NBA Development League
• Futbol amerykański: dla północnoamerykańskich rozgrywek National Football League (NFL) powstała europejska liga satelicka NFL Europa.
• Wyścigi samochodowe:
  • niektóre stajnie Formuły 1 mają swoje filie w ramach Serii GP2,
  • podobna zależność występuje w wyścigach NASCAR.
• Kolarstwo: profesjonalne grupy kolarskie na poziomie ProTeam i Professional Continental Team mogą posiadać grupy satelickie.
• Piłka nożna: analogiczne zależności mogą występować w ramach współpracy pomiędzy klubami piłkarskimi.