Kmiotek (tygodnik) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Winieta numeru 1/1861 | |
Częstotliwość | tygodnik |
---|---|
Państwo | |
Adres | Warszawa |
Wydawca | |
Tematyka | polityczno-społeczna |
Język | polski |
Pierwszy numer | 1842 |
Ostatni numer | 1866 |
Redaktor naczelny | |
OCLC |
Kmiotek. Tygodnik ilustrowany dla ludu – tygodnik wydawany w Warszawie w latach 1842–1850 i 1860–1866[1] nakładem Michała Glücksberga.
Pierwszego Kmiotka (tygodnik) redagował w latach 1842–1850 w Warszawie Paweł Leśniewski, z zawodu nauczyciel. Pismo upadło po ośmiu latach[1]. Drugi był wydawany początkowo przez Jana Kantego Gregorowicza, a od 1861 roku przez Władysława Ludwika Anczyca. Do autorów materiałów w Kmiotku należał m.in. Mateusz Gralewski.
Pismo było kierowane do społeczności wiejskiej. Charakteryzowało się silnym akcentem moralizatorsko-patriotycznym. Jego przesłaniem było budzenie poczucia polskości wśród ludu. Zawierało przede wszystkim artykuły o tematyce religijnej i moralnej, ponadto artykuły o historii Polski i Litwy, materiały edukacyjne na tematy rolnicze, oraz literaturę piękną: opowiadania, wiersze, bajki, zbiory przysłów itp. Pismo było prenumerowane przez szkoły elementarne.
Pismo nie miało nic wspólnego z pismem dla ludu wychodzącym w latach 1842–1850, również w Warszawie, pod tym samym tytułem, wydawanym przez Samuela Orgelbranda.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kmiotek – tygodnik ilustrowany dla ludu. [dostęp 2018-03-31].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Numery z lat 1861–1866 w bibliotece Polona
- Smutna przygoda szewca oskarżonego o czary – przedruk tekstu opublikowanego w 1865 roku w Kmiotku („Tygodnik Górowski”. 30, s. 3–10, 2010. ISSN 1733-8654.)