Kościół św. Andrzeja w Tyńcu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kościół św. Andrzeja w Tyńcu
kościół parafialny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Tyniec

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Wezwanie

św. Andrzeja

brak współrzędnych

Kościół pod wezwaniem św. Andrzeja – kościół parafialny znajdujący się w dawnej wsi Tyniec pod Krakowem. Rozebrany w 1835 roku.

Parafię w Tyńcu erygowano w 1076. Kościół parafialny wzniesiono w pobliżu tynieckiego opactwa benedyktyńskiego, na terenie dzisiejszego cmentarza przy ul. Benedyktyńskiej[1]. Według tradycji miał go ufundować Piotr Włostowic[2]. Jan Długosz napisał, iż był to kościół zbudowany „staroświeckim sposobem”, z białego kamienia[3]. Wedle planu Tyńca z 1772 r. była to budowla orientowana, z prostokątną nawą i kwadratowym prezbiterium[4].

Kościół został częściowo zniszczony podczas zaciętych walk o Tyniec w okresie konfederacji barskiej[5]. W 1835 został ostatecznie rozebrany, a parafię przeniesiono wówczas do byłego kościoła klasztornego, z którego wcześniej usunięto benedyktynów[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tyniec. W: Encyklopedia Krakowa. Warszawa-Kraków: 2000, s. 1014–1016.; Cmentarz w Tyńcu. W: Encyklopedia Krakowa. Warszawa-Kraków: 2000, s. 120–121.
  2. Klemens Bąkowski: Kraków przed lokacją z roku 1257. Kraków: 1955, s. 46, seria: Biblioteka Krakowska. 88.
  3. Stanisław Tomkowicz: Tyniec. Kraków: 1901, s. 44–45, seria: Biblioteka Krakowska. 18.
  4. Władysław Łuszczkiewicz: Zabytki dawnego budownictwa w Krakowskiem. Cz. z. 1. Kraków: 1864.
  5. Marian Kanior. Konfederacji barscy w Tyńcu. „Rocznik Krakowski”. Tom. 50, s. 149, 1980. 
  6. Michał Rożek: Urbs celeberrima. Przewodnik po zabytkach Krakowa. Kraków: 2006, s. 551.