Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Dobranowicach – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kościół
Podwyższenia Krzyża Świętego w Dobranowicach

nr rej. A-632 z dnia 6.06.1991[1]
kościół parafialny
Kościół w Dobranowicach
Państwo	Polska
Miejscowość	32-125 Wawrzeńczyce Dobranowice nr 38
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Wezwanie	Podwyższenia Krzyża Świętego
Wspomnienie liturgiczne	14 września
Historia Data rozpoczęcia budowy 1886 Data zakończenia budowy 1887 Data poświęcenia 10 lipca 1889
Dane świątyni Architekt Paweł Opid Świątynia • materiał bud. • cegła
Położenie na mapie gminy Igołomia-Wawrzeńczyce Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Dobranowicach
Położenie na mapie Polski Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Dobranowicach
Położenie na mapie województwa małopolskiego Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Dobranowicach
Położenie na mapie powiatu krakowskiego Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Dobranowicach
50°08′54,3″N 20°19′15,2″E/50,148417 20,320889
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Dobranowicach – rzymskokatolicki kościół parafialny, znajdujący się w Dobranowicach w powiecie krakowskim, w gminie Igołomia-Wawrzeńczyce.

Obiekt, wraz z kaplicą, cmentarzem przykościelnym oraz ogrodzeniem, został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego.

Geneza pierwotnego kościoła – odnotowana przez Jana Długosza jako drewniany pw. św. Krzyża sięga XIV w. (wzmiankowany w 1381 r. i 1382 r. oraz w 1400 r.). Zniszczoną w okresie reformacji świątynie wzniesiono na nowo w 1614 r. z fundacji Zuzanny i Jerzego Obalkowskich. Na przełomie XVI/XVII w. wieś Dobranowoce należała do pobliskiej parafii w Żębocin, po odbudowie kościoła parafia wznowiła działalność. Kościół został odnawiany w 1802 r. staraniem rodziny Treutlerów (Franciszka Treutlera) jednak z powodu złego stanu rozebrano go w 1886 r. Obecny wybudowano w 1887 roku staraniem ówczesnego proboszcz Władysława Kucińskiego według projektu Adalfa Jóżefa Opida (1838-1892) krakowskiego budowniczego, dzierżawcy Wronia, konsekrowany 10 lipca 1889 r. przez bpa Tomasza Kulińskiego^[2] .

Obiekt ceglany, neogotycki, orientowany, jednonawowy z prezbiterium zamkniętym trójbocznie^[3] . W 1975 roku budynek otynkowano^[2] . Po południowej stronie kościoła stoi prosta żelazna dzwonnica.

Wyposażenie manierystyczne z pocz. XVII wieku^[3] 

• freski z 1913 roku autorstwa Leona Zdziarskiego z Łęczycy^[4] ;
• ołtarz główny i boczny południowy – barokowe z około 1614 roku, pochodzą z wcześniejszej świątyni^[2] [4] ;
• ołtarz boczny północny neogotycki z 1937 roku^[4] ;
• ambona neogotycka z przełomu XIX i XX wieku^[4] ;
• organy piszczałkowe z 1929 roku wybudowane przez Stefana Truszczyńskiego^[4] .

Kaplica murowana powstała przed 1887 rokiem, czyli przed budową obecnego kościoła murowanego. Spoczywają w niej właściciele dóbr Dobranowice (Poborowice), oraz księża z parafii^[2] .

Założony ok. poł. XIX wieku, za kościołem i kaplicą cmentarną, stary przykościelny cmentarz zlikwidowano. Najstarszy grób (z żelaza) rodziny Treutlerów pochodzi z 1851 roku^[2] .

Obiekty wpisane do rejestru zabytków

kaplica cmentarna

cmentarz

wnętrze kościoła

obraz Ukrzyżowanie z XVII w.

• Bogusław Krasnowolski: Leksykon zabytków architektury Małopolski. Kraków: Arkady, 2013. ISBN 978-83-2134744-8.
• Strona diecezji. diecezja.kielce.pl. [dostęp 2017-05-17].
• Strona parafii. parafiadobranowice.pl. [dostęp 2017-05-17].