Kościół i klasztor Reformatów w Żurominie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kościół Świętej Trójcy w Żurominie

A-96 z dnia 19.12.1961 r.[1]
kościół parafialny, Sanktuarium Matki Bożej Żurominskiej
Widok na główną fasadę
Państwo	Polska
Miejscowość	Żuromin
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Antoniego z Padwy w Żurominie
Wezwanie	Świętej Trójcy
Przedmioty szczególnego kultu
Cudowne wizerunki	Matki Bożej Żuromińskiej
Historia Data zakończenia budowy 1715–80
Dane świątyni Styl barok
Położenie na mapie Żuromina Kościół Świętej Trójcy w Żurominie
Położenie na mapie Polski Kościół Świętej Trójcy w Żurominie
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Kościół Świętej Trójcy w Żurominie
Położenie na mapie powiatu żuromińskiego Kościół Świętej Trójcy w Żurominie
Położenie na mapie gminy Żuromin Kościół Świętej Trójcy w Żurominie
53°04′03,221″N 19°54′40,142″E/53,067561 19,911151
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół i klasztor Reformatów w Żurominie – kompleks budynków zakonnych wybudowanych w stylu barokowym w latach 1715–1780 w Żurominie.

W skład zespołu wchodzi kościół pod wezwaniem Świętej Trójcy – Sanktuarium Matki Bożej Żuromińskiej i budynek poklasztorny. Do 1773 w klasztorze rezydowali jezuici. Po kasacie zakonu opiekę nad zespołem przejęli franciszkanie reformaci. Opiekowali się świątynią do kasaty w 1865. Do 1908 świątynia była siedzibą wikariusza parafii Lubowidz. W tym roku została utworzona samodzielna parafia. Kościół był remontowany w 1969 i w latach 1997–2000. Mieści się przy ulicy Tadeusza Kościuszki 4^[2].

• 
  * Kościół na pocztówce z 1910 roku
• 
  * Wnętrze