Koźlarz świerkowy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Koźlarz świerkowy

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	borowikowce
Rodzina	borowikowate
Rodzaj	koźlarz
Gatunek	koźlarz świerkowy
Nazwa systematyczna
Leccinum piceinum Pilát & Dermek Mykologický Sborník 65(3): 83 (1988)
Multimedia w Wikimedia Commons

Koźlarz świerkowy (Leccinum piceinum Pilát & Dermek) – gatunek grzybów z rodziny borowikowatych (Boletaceae)^[1].

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Leccinum, Boletaceae, Boletales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Synonimy nazwy naukowej:

• Boletus piceinus (Pilát & Dermek) Hlaváček 1988
• Krombholziella piceina (Pilát & Dermek) Šutara 1982^[2].

Brak go w wykazie wszystkich grzybów wielkoowocnikowych Polski^[3], jest jednak jako koźlarz świerkowy wymieniany w niektórych atlasach grzybów^[4][5].

Kapelusz

Średnica od 3 do 9 cm, owalnie półkulisty, z wiekiem rozpostarty, przy brzegu łuskowaty, później matowy, czerwony, na wierzchołku błyszczący, brązowawo-czerwony^[4]. Skórka u młodszych okazów przyciśnięta do trzonu, później zwisająca na obwodzie^[4].

Rurki

Początkowo białe, później siwawe, ale nie czarne^[4].

Trzon

Wysokości od 8 do 13 cm i grubości 1,5–3 cm, pałkowaty i podłużny do maczugowatego^[4].

Miąższ

O delikatnym smaku, słabym zapachu, biały i lekko kremowy; twardy^[4].

Wysyp zarodników

Brązowy^[4].

Gatunki podobne

Można pomylić z koźlarzem czerwonym (Leccinum aurantiacum), koźlarzem pomarańczowożółtym (Leccinum versipelle) lub koźlarzem sosnowym (Leccinum vulpinum)^[5].

Jego występowanie w Polsce jest niepewne. Wymieniają go niektóre atlasy grzybów^[4][5], pomija go W. Wojewoda^[3]. Brak tego gatunku w wykazie W. Wojewody może świadczyć, że nie występuje on w Polsce, ale może też być wynikiem przeoczenia W. Wojewody, może też nie został opisany w polskim piśmiennictwie naukowym.

Latem i jesienią pod świerkami, gdyż z nimi tworzy mikoryzę^[4].