Koźlik – Wikipedia, wolna encyklopedia

Koźlik – występ umieszczony w przedniej części łoża karabinu służący do ustawiania broni w „kozły”.

Aby ustawić broń w „kozły”, opierano karabiny kolbami o ziemię i zaczepiano je o siebie nawzajem koźlikami. Często funkcję koźlika pełni wycior lub założony na broń bagnet (np. w karabinie Lebel – bagnet Mle 1886 wyposażony w pełniący funkcję koźlika hak jelca).

• Andrzej Ciepliński: Encyklopedia współczesnej broni palnej: (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WIS, 1994, s. 99. ISBN 83-86028-01-7.