Koksownia Radlin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Koksownia Radlin
Ilustracja
Państwo

 Polska

Siedziba

Radlin

Adres

ul. Hutnicza, Radlin

Data założenia

1911

Forma prawna

samodzielny oddział

Dyrektor

Krzysztof Gozdek

Udziałowcy

JSW S.A.

Zatrudnienie

233 (2015)

Położenie na mapie Radlina
Mapa konturowa Radlina, po prawej znajduje się punkt z opisem „Koksownia Radlin”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Koksownia Radlin”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Koksownia Radlin”
Położenie na mapie powiatu wodzisławskiego
Mapa konturowa powiatu wodzisławskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Koksownia Radlin”
Ziemia50°02′12″N 18°29′10″E/50,036667 18,486111
Strona internetowa

Koksownia Radlinkoksownia należąca do JSW KOKS S.A. Oddział Radlin, będącego częścią grupy kapitałowej JSW. Jest trzecią koksownią w Polsce pod względem rocznej produkcji koksu. Położona w Radlinie koło Wodzisławia Śląskiego.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Zakład powstał w 1911 r. jako oddział Kopalni Węgla Kamiennego „Emma”, uruchomiono wtedy dwie baterie 45-komorowe, szamotowe typu Otto – Hoffman I i II o łącznej mocy 40 tys. ton rocznie. W 1913 r. wybudowano baterie III, typ Koppers, była ona szamotowa i opalana bocznie z produkcją 7 ton koksu z komory. W 1920 r. koksownia usamodzielniła się zachowując nazwę „Koksownia Kopalni Emma”. W 1951 r. przekształcona w przedsiębiorstwo państwowe zmieniła nazwę na „Zakład Koksochemiczny Radlin”. Baterię II rozebrano w 1953 r., a I w 1957 r. Trzecią baterie wycofano w 1966 r. Dwa lata później uruchomiono baterię IV, krzemionkową typu Collin. Dwie następne baterie nr V i VI wybudowano w latach 1928/29. Były to baterie krzemionkowe, typu Otto. W 1938 r. na roczną zdolność produkcyjną wszystkich baterii w Polsce wynoszącą ok. 2,3 mln ton, koksownia w Radlinie produkowała 540 tysięcy ton koksu. W latach 1952–1953 zmodernizowano baterie IV, V i VI, oraz wybudowano nową węglownię.

W 1966 r. wybudowano baterię typu PTU-57 o 56 komorach. Jako ostatnią wyłączono w 1981 r. baterię nr V. Wybudowanie instalacji odsiarczania gazu w Koksowni „Radlin” pozwoliło na eliminację dwutlenku siarki z kominów baterii koksowniczych w ilości ok. 80 – 90%. Uruchomienie w 1995 r. biologicznej oczyszczalni ścieków pozwoliło na zamknięcie wszystkich obiegów wodnych w zakładzie. W latach 1975–1997 zakład nosił nazwę „Koksownia Radlin w Wodzisławiu Śląskim”.

Dzisiaj Koksownia „Radlin” eksploatuje dwie baterie koksownicze typu PTU – 57 oraz posiada jedną z najnowocześniejszych w Europie instalacji do odsiarczania gazu koksowniczego[1]. W Koksowni Radlin produkowany jest wysokiej jakości koks wielkopiecowy i odlewniczy. Odbiorcą tego koksu jest hutnictwo żelaza i stali w Europie Zachodniej i Środkowej (np. w Austrii)[2].

Obecne zdolności koksowni to 750 tys. ton koksu oraz 12 tys. ton benzolu rocznie. W połowie 2015 r. produkcja w zakładzie prowadzona była na poziomie 700–750 tys. ton koksu na rok, a zakład wykorzystuje praktycznie całą zdolność produkcyjną[3].

W 2011 r. kombinat przejęła Jastrzębska Spółka Węglowa[4].

Koksownia w 2015 r. zatrudniała 233 pracowników, a ze spółkami zależnymi ok. 400 osób[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]