Kolcoszczur – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kolcoszczur
Echiothrix
J.E. Gray, 1867[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – kolcoszczur białoogonowy (E. leucura) na ilustracji autorstwa Adolfa Meyera z 1896 roku
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

myszowate

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

myszowate

Podrodzina

myszy

Plemię

Rattini

Rodzaj

kolcoszczur

Typ nomenklatoryczny

Echiothrix leucura J.E. Gray, 1867

Synonimy
Gatunki

2 gatunki – zobacz opis w tekście

Kolcoszczur[4] (Echiothrix) – rodzaj ssaków z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące endemicznie na Celebesie[5][6][7].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 182–230 mm, długość ogona 212–270 mm, długość ucha 31–35 mm, długość tylnej stopy 48–55 mm; masa ciała 100–270 g[6][8].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1867 roku angielski zoolog John Edward Gray na łamach Proceedings of the Zoological Society of London[1]. Na gatunek typowy Gray wyznaczył (oznaczenie monotypowe) kolcoszczura białoogonowego (E. leucura).

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Echiothrix (Echinothrix): gr. εχινος ekhinos ‘jeż’; θριξ thrix, τριχος trikhos ‘włosy’[9].
  • Craurothrix: gr. κραυρος krauros ‘twardy’; θριξ thrix, τριχος trikhos ‘włosy’[10].

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[11][8][5][4]:

  1. Nieuzasadniona poprawka Echiothrix J.E. Gray, 1867; młodszy homonim Echinothrix W. Peters, 1853 (Echinoidea).
  2. Nowa nazwa dla Echiothrix J.E. Gray, 1867, ponieważ Thomas błędnie sądził, że nazwa ta jest zajęta przez Echinothrix Peters, 1853 (Echinoidea).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b J.E. Gray. Notes on the variegated or yellow-tailed rats of Australasia. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 35, s. 599, 1867. (ang.). 
  2. E.R. Alston. On the classification of the Order Glires. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 44, s. 83, 1876. (ang.). 
  3. O. Thomas. On mammals from Celebes, Borneo, and the Philippines recently received at the British Museum. „The Annals and Magazine of Natural History”. Sixth Series. 18, s. 246, 1896. (ang.). 
  4. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 267. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  5. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 464. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  6. a b Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 869–870. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
  7. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Echiothrix. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-05].
  8. a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 297. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  9. Palmer 1904 ↓, s. 250.
  10. Palmer 1904 ↓, s. 202.
  11. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-09]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]