Kolmex (biurowiec) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Biurowiec Kolmex od strony ul. Towarowej | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres | ul. Grzybowska 80/82 |
Typ budynku | biurowo-usługowy |
Styl architektoniczny | |
Architekt | Tadeusz Spychała przy współpracy Janiny Chrzanowskiej-Neykoff, Andrzeja Kapuścika, Grzegorza Keplera, Hermana Kittela i Herberta Swobody |
Inwestor | PHZ Kolmex |
Kondygnacje | 9 (8 naziemnych i 1 podziemna) |
Powierzchnia użytkowa | 14 435 m² |
Rozpoczęcie budowy | 1990 |
Ukończenie budowy | 1992 |
Pierwszy właściciel | PHZ Kolmex |
Obecny właściciel | Kolmex Inwest |
Położenie na mapie Warszawy | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
52°14′01,864″N 20°58′58,408″E/52,233851 20,982891 | |
Strona internetowa |
Kolmex, pierwotna nazwa Kolmex. Centrum Handlowo-Usługowe – budynek biurowo-usługowy znajdujący się na warszawskiej Woli przy ul. Grzybowskiej 80/82.
Opis
[edytuj | edytuj kod]Jeden z pierwszych nowoczesnych budynków biurowych wzniesionych w Warszawie po 1989. Został zaprojektowany przez Tadeusza Spychałę przy współpracy Janiny Chrzanowskiej-Neykoff, Andrzeja Kapuścika, Grzegorza Keplera, Hermana Kittela i Herberta Swobody[1]. Reprezentuje umiarkowany dekonstruktywizm inspirowany twórczością Franka Gehry'ego[2].
Ośmiopiętrowy budynek na planie kwadratu z dziedzińcem przykrytym szklanym dachem wzniesiono w latach 1990–1992. Biurowiec zajmuje narożnik skrzyżowania ulic Grzybowskiej i Towarowej, jednak boczne ściany od strony wschodniej i północnej pozostawiono ślepe z uwagi na spodziewane zabudowanie w przyszłości przylegających do niego działek.
Budynek był nominowany do I edycji konkursu „Życie w Architekturze” na najlepszy budynek Warszawy 1989–1995[3].
Obecny właściciel rozważa rozbiórkę budynku i wybudowanie w jego miejscu wieżowca[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Marta Leśniewska: Architektura w Warszawie 1989-2001. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2002, s. 82. ISBN 83-908950-5-6.
- ↑ Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2005, s. 160. ISBN 83-908950-1-3.
- ↑ Finaliści. Życie w Architekturze I edycja. Najlepszy Budynek Warszawy 1989-1995. architektura.muratorplus.pl. [dostęp 2014-02-23].
- ↑ Michał Wojtczuk: Oryginalny biurowiec do rozbiórki. W zamian wieżowiec. warszawa.gazeta,pl, 06.07.2013. [dostęp 2014-02-24].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2005, s. 160. ISBN 83-908950-1-3.