Kompleks Boga – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kompleks Boga – stan umysłu, w którym dana osoba uważa, że posiada nadnaturalne uprawnienia lub nieograniczone możliwości. Osoba zazwyczaj uważa się za stojącą powyżej zasad społeczeństwa oraz że należy jej się z tego tytułu szczególna uwaga.

Pojęcie stworzył psychoanalityk Ernest Jones^[1]. Antoni Kępiński zwraca uwagę na częstotliwość występowania tego zaburzenia psychicznego.

Poczucie boskiej wszechmocy nie jest rzadkim zjawiskiem w psychopatologii ostrych psychoz, zwłaszcza typu schizofrenicznego. Chorych z podobnym zespołem objawów można spotkać w każdym szpitalu psychiatrycznym, opisywani są oni w każdym klasycznym podręczniku psychiatrii^[2].

Zobacz też

Przypisy

↑ The God Complex: The Belief That One is God and the Resulting Character Traits. W: Ernest Jones: Essays In Applied Psycho-Analysis. London, Wien: The International Psycho-Analytical Press, 1923, s. 204–226.
↑ „Kompleks Pana Boga”. W: Antoni Kępiński: Rytm życia. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2001, s. 212. ISBN 83-08-03120-X.

Linki zewnętrzne

[1] The God Complex: The Belief That One is God and the Resulting Character Traits. W: Ernest Jones: Essays In Applied Psycho-Analysis. London, Wien: The International Psycho-Analytical Press, 1923, s. 204–226.

[2] „Kompleks Pana Boga”. W: Antoni Kępiński: Rytm życia. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2001, s. 212. ISBN 83-08-03120-X.

[1]

[2]