Komunalna kasa oszczędności – Wikipedia, wolna encyklopedia

Komunalna kasa oszczędności (KKO) – zakład samorządu terytorialnego, mający na celu rozwijanie wśród ludności zmysłu oszczędnościowego, ułatwianie gromadzenia oszczędności w sposób, zapewniający bezpieczeństwo zgromadzonego kapitału i godziwe od niego odsetki, oraz udostępnianie kredytu^[1].

W 1938 r. działały w Polsce 353 placówki tego typu kas^[2]