Konwalijka dwulistna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Konwalijka dwulistna
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

szparagowce

Rodzina

szparagowate

Rodzaj

konwalijka

Gatunek

konwalijka dwulistna

Nazwa systematyczna
Maianthemum bifolium (L.) F. W. Schmidt
Fl. Boëm. 4: 55 (1794)[3]

Konwalijka dwulistna (Maianthemum bifolium) – gatunek byliny z rodziny szparagowatych (Asparagaceae). Roślina występuje w strefie umiarkowanej w Europie i Azji; od Hiszpanii i Wielkiej Brytanii po Japonię i Kamczatkę[3]. Rośnie pospolicie w całej Polsce[4].

Nazywana też majownikiem[5].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Kwiaty
Dojrzewające owoce
Kłącze
Cienkie, czołgające się.
Łodyga
Pojedyncza, wzniesiona, nierozgałęziona, rzadko owłosiona, o wysokości zaledwie 5–20 cm.
Liście
Przeważnie, jak wskazuje nazwa gatunkowa rośliny, występują tylko dwa liście. Istnieje też rzadko spotykana odmiana trzylistna, u której z kąta każdego liścia wyrasta oddzielna łodyga kwiatostanowa. Liście sercowatojajowate, ostro zakończone, osadzone blisko siebie. Nerwy na spodniej stronie blaszki wystające, orzęsione.
Kwiaty
Zebrane w 2–3 kwiatowe baldaszki tworzące grono na szczycie łodygi. Kwiatki bardzo drobne, na krótkich szypułkach osadzonych w kątach przysadek. Cztery działki okwiatu, długości 2–3 mm, o białym, lub żółtawym kolorze, zrośnięte w nasadzie. Pręciki cztery, o długości takiej, jak działki (lub niewiele mniejszej), słupek jeden z grubą i krótką szyjką i 2–3 komorową zalążnią. Kwiaty przedsłupne, kwitną od maja do czerwca, są owadopylne (zapylane przez muchówki).
Owoc
Kulista jagoda, zawierająca 1–2 kuliste nasiona. Początkowo zielona, po dojrzeniu czerwona.

Biologia i ekologia

[edytuj | edytuj kod]
Konwalijka dwulistna w runie leśnym

Występuje w lasach, głównie na próchnicznych glebach powstałych w wyniku rozkładu igliwia i liści. Jest rośliną wskaźnikową takich właśnie gleb. Geofit ryzomowy o zasięgu okołobiegunowym. Często tworzy duże skupiska. Występuje na całym niżu, jak również w górach, gdzie dochodzi aż do piętra kosówki.

Roślina trująca
Owoce są trujące.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-09-27] (ang.).
  3. a b c Maianthemum bifolium (L.) F.W.Schmidt, [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-04-13].
  4. Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając, Maria Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 347, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957.
  5. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać majownik [w:] Słownik języka polskiego [online], PWN [dostęp 2024-12-13].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • František Činčura, Viera Feráková, Jozef Májovský, Ladislav Šomšák, Ján Záborský: Pospolite rośliny środkowej Europy. Jindřich Krejča, Magdaléna Záborská (ilustracje). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1990. ISBN 83-09-01473-2.
  • Olga Seidl, Józef Rostafiński: Przewodnik do oznaczania roślin. Warszawa: PWRiL, 1973.
  • Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.