Kordysz – Wikipedia, wolna encyklopedia
Kordysz – herb szlachecki.
W polu czerwonym, pod półkolem srebrnym, barkiem do góry odwróconym i z obu stron żeleźcem zakończonym, strzała prosto do dołu, w środku prawo-ukośnie przekrzyżowana. W klejnocie trzy pióra strusie.
Najwcześniejsze wzmianki
[edytuj | edytuj kod]W Bracławskiem województwie, Krzysztof Kordysz podczaszy Bracławski 1674, Michał podczaszy Bracławski
Kordysz, Skobejko, Skobejkowicz.