Korek – Wikipedia, wolna encyklopedia

Korek od butelki z winem
Szklane korki laboratoryjne ze szlifem

Korek – zamknięcie naczynia (zazwyczaj butelki, ale niekiedy też słoja albo termosu bądź naczyń laboratoryjnych) wykonane z nieprzepuszczalnego materiału. W zależności od przechowywanego w naczyniu medium – gazu, cieczy lub materiału sypkiego, korek winien być nieprzepuszczalny (szczelny) dla tego medium. Szczelnością charakteryzują się korki szlifowe, stosowane zwykle w laboratoriach chemicznych.

Spotykane są korki szklane (najczęściej szlifowane w celu poprawienia szczelności), gumowe, z tworzyw sztucznych, ale najbardziej popularne są korki z kory dębu korkowego lub innych drzew (korka), od czego pochodzi nazwa[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Cork. Online Etymology Dictionary. [dostęp 2011-07-01]. (ang.).