Korotycze – Wikipedia, wolna encyklopedia

Korotycze
Кароцічы
Коротичи
	; Cerkiew św. Mikołaja
Państwo	Białoruś
Obwód	brzeski
Rejon	stoliński
Sielsowiet	Maleszewo Wielkie
Populacja (2009); • liczba ludności	; 940
Kod pocztowy	225554
	Położenie na mapie Białorusi Korotycze
	Położenie na mapie obwodu brzeskiego Korotycze
	52°00′47″N 27°32′42″E/52,013056 27,545000
	Multimedia w Wikimedia Commons

Korotycze (biał. Кароцічы; ros. Коротичи) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie stolińskim, w sielsowiecie Maleszewo Wielkie.

Znajduje się tu parafialna cerkiew prawosławna pw. św. Mikołaja Cudotwórcy^[2].

Warunki naturalne

Korotycze są położone w pobliżu Prypeckiego Parku Narodowego i na skraju dużego kompleksu leśno-bagiennego Błota Olmańskie rozciągającego się na południe aż za granicę białorusko-ukraińską^[3]. W tej miejscowości Mostwa uchodzi do Stwihy^[4]^[5].

W dwudziestoleciu międzywojennym leżały w Polsce, w województwie poleskim, w powiecie stolińskim^[a], w gminie Chorsk^[6], w pobliżu granicy ze Związkiem Sowieckim.

Na przełomie 1921 i 1922 stacjonował tu 33 Batalion Celny, a od stycznia do jesieni 1922 1 Batalion Celny.

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

↑ Przynależność powiatowa zmieniała się. Miejscowość leżała w powiatach mozyrskim (do 1920), łuninieckim (1920 - 1922) i stolińskim (od 1 stycznia 1923)