Kostka (anatomia) – Wikipedia, wolna encyklopedia

kostka

Kostka (łac. malleolus) – zgrubienie na kości piszczelowej (kostka przyśrodkowamalleolus medialis) i na kości strzałkowej (kostka bocznamalleolus lateralis). Jest położona tuż nad stopą ograniczając z boków staw skokowy. Kostka boczna wyczuwalna jest w dolnej części kości strzałkowej, natomiast kostka przyśrodkowa wyczuwalna jest w dolnej części kości piszczelowej. Przy stopie zgiętej podeszwowo bezpośrednio do przodu od kostki bocznej i przyśrodkowej wyczuwa się bloczek kości skokowej, zaś do tyłu od kostki przyśrodkowej trzon i guzek przyśrodkowy wyrostka tylnego.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Mała encyklopedia medycyny t. III H–O, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa, 1991, ISBN 83-01-06177-4