Szopik pręgoogonowy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Szopik pręgoogonowy
Bassariscus astutus[1]
(Lichtenstein, 1830)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

drapieżne

Rodzina

szopowate

Rodzaj

szopik

Gatunek

szopik pręgoogonowy

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Szopik pręgoogonowy[3], kotofretka[4], norka kalifornijska (Bassariscus astutus) – gatunek ssaka łożyskowego z rodziny szopowatych występujący w Ameryce Północnej (zachodnie stany USA i w Meksyku). Zamieszkuje zróżnicowane środowiska, od górskich lasów iglastych po pustynie. Zwierzę wszystkożerne, nocne, prowadzące nadrzewny tryb życia, żyje w małych stadach. Posiada szarożółtą sierść na grzbiecie i bokach i białą na brzuchu, na długim ogonie zauważyć można 14–16 wyraźnych, czarno-białych, poprzecznych pasów. Ciąża trwa 51–55 dni, zwykle na świat przychodzą 2–3 młode. Niegdyś kotofretka była popularnym zwierzęciem hodowlanym, tępiła bowiem gryzonie.

Długość ciała bez ogona: 30–37 cm.
Długość ogona: 31–44 cm.
Masa ciała: 0,9–1,1 kg.
Ubarwienie: grzbiet żółty z czarnym nalotem, brzuch biały; oczy okolone białymi obwódkami; na ogonie naprzemienne białe i czarne pierścienie.
Pożywienie: drobne kręgowce, bezkręgowce i pokarm roślinny.
Rozród: w miocie 1–5 (zazwyczaj 2–3) młodych.
Występowanie: las, skały, południowa część USA.

Podgatunki

[edytuj | edytuj kod]

Wyróżnia się czternaście podgatunków kotofretki[5]:

  • B. astatus arizonensis
  • B. astatus astutus
  • B. astatus bolei
  • B. astatus consitus
  • B. astatus flavus
  • B. astatus insulicola
  • B. astatus macdougalli
  • B. astatus nevadensis
  • B. astatus octavus
  • B. astatus palmarius
  • B. astatus raptor
  • B. astatus saxicola
  • B. astatus willetti
  • B. astatus yumanensis

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Bassariscus astutus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. F. Reid, J. Schipper, R. Timm, Bassariscus astutus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.2 [dostęp 2015-08-15] (ang.).
  3. Nazwa polska za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 163. ISBN 978-83-88147-15-9.
  4. K. Kowalski (redaktor naukowy), A. Krzanowski, H. Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 143, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0637-8.
  5. Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Bassariscus astutus. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 19 września 2009]