Król arcychrześcijański – Wikipedia, wolna encyklopedia

Król arcychrześcijański (łac. rex christanissimus, fr. roi très chrétien) – honorowy tytuł królów francuskich.

Legendy mówią, że tytuł króla arcychrześcijańskiego nadał papież już Merowingom w V w. - miał on odróżniać władców katolickich od innych, wyznających arianizm władców galijskich. W rzeczywistości jednak papieże nadawali go królom francuskim dopiero od drugiej połowy XII wieku - był on dowodem wdzięczności za poparcie, jakie królowie francuscy okazali papiestwu w walce z cesarstwem.

Od XV wieku tytuł króla arcychrześcijańskiego stał się tytułem dziedzicznym i zastrzeżonym dla królów francuskich. Od XV do XVIII wieku był stosowany bardzo szeroko, pojawiając się w wielu dokumentach francuskich i obcych.

Z tytułem króla arcychrześcijańskiego nie wiązały się żadne honorowe obowiązki i przywileje.

• Królowie Katoliccy
• król apostolski
• król najwierniejszy
• Król prawowierny
• władcy Francji

• Henryk Wojtyska, Król arcychrześcijański, w: Encyklopedia katolicka, t. 1, Lublin 1989