Kredytodawca – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kredytodawca – osoba fizyczna, prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, która udziela kredytobiorcy kredytu.

W polskich warunkach prawnych kredytodawcą może być:

przedsiębiorca, który w zakresie swojej działalności gospodarczej lub zawodowej udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi kredytu (w tym m.in. bank) – w przypadku kredytów konsumenckich w rozumieniu Ustawy o kredycie konsumenckim^[1],
bank – w przypadku pozostałych kredytów.

Bank będący kredytodawcą ma prawo do prowadzenia czynności związanych z oceną sytuacji finansowej i gospodarczej kredytobiorcy oraz kontroli wykorzystania i spłaty kredytu^[2].

Przypisy

↑ Art. 5 pkt 2 Ustawy o kredycie konsumenckim (Dz.U. z 2024 r. poz. 1497).
↑ Art. 70 ust. 3 Prawa bankowego (Dz.U. z 2021 r. poz. 2439).

Bibliografia

M. Iwanicz-Drozdowska, W.L. Jaworski, A. Szelągowska, Z. Zawadzka: Bankowość. Instytucje, operacje, zarządzanie. Warszawa: Poltext, 2013. ISBN 978-83-7561-304-9.

[1] Art. 5 pkt 2 Ustawy o kredycie konsumenckim (Dz.U. z 2024 r. poz. 1497).

[2] Art. 70 ust. 3 Prawa bankowego (Dz.U. z 2021 r. poz. 2439).

[1]

[2]