Kriokoagulacja – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kriokoagulacja – bezbolesna i bezkrwawa metoda kriochirurgii będącej częścią krioterapii polegająca na płytkim zniszczeniu chorej lub zbędnej tkanki bez naruszenia jej ciągłości wskutek zamrożenia, tj. poddania tej tkanki działaniu niskich, ujemnych temperatur, z reguły od -21 do -5, zwykle poprzedzona znieczuleniem.

• kriokoagulacja muszli nosowych (stosowana przy skrzywieniu przegrody nosowej jako nieinwazyjna metoda leczenia)
• kriokoagulacja nadżerki (szyjki macicy)

• elektrokoagulacja
• krioablacja