Krusta (grzyby) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Krusta (łac. crusta) – twarda zewnętrzna skórka na owocnikach u grzybów powstała ze zbitych strzępek. Występuje u niektórych hub, zwłaszcza wieloletnich (np. hubiak pospolity, pniarek obrzeżony)[1]. U niektórych hub, na przykład z rodzaju Ganoderma (lakownica), krusta zbudowana jest z palisadowo ułożonych strzępek zwanych pilocystydami, których górna część jest dodatkowo nasycona żywiczną substancją, wskutek czego na kruście powstaje błyszcząca, lakierowana powłoka[2].
Krusta występuje także u wnętrzniaków, np. w rodzinie tęgoskórowatych. U tych ostatnich krusta składa się z gleby przeplecionej strzępkami grzyba[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda, Grzyby i ich oznaczanie, Warszawa: PWRiL, 1985, s. 34–51, ISBN 83-09-00714-0 .
- ↑ L. Ryvarden , R.L. Gilbertson , European polypores. Part 1, „Synopsis Fungorum”, 6, Mycobank, 1993, s. 1–387 [dostęp 2017-10-23] .
- ↑ Wanda Rudnicka-Jezierska, Grzyby (Mycota). Tom XXIII. Podstawczaki (Basidiomycetes): purchawkowe (Lycoperdales), tęgoskórowe (Sclerodematales), pałeczkowe (Tulostomatales), gniazdnicowe (Nidulariales), sromotnikowe (Phallales), osiakowe (Podaxales), Kraków: Instytut Botaniki PAN, 1991, s. 173, ISBN 83-85444-01-7 .