Krzysztof Górniak – Wikipedia, wolna encyklopedia

Krzysztof Górniak
Data i miejsce urodzenia

21 lutego 1975
Wrocław

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
WKS Śląsk Wrocław
2006–2007 TSG Söflingen
2007–2008 Zagłębie Lubin
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2003  Polska 10

Krzysztof Górniak (ur. 21 lutego 1975 we Wrocławiu[1]) – polski piłkarz ręczny, mistrz i reprezentant Polski.

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Był zawodnikiem Śląska Wrocław, w którym występował do 2003. W rundzie wiosennej sezonu 2002/2003 przeszedł do francuskiej drużyny drugoligowej drużyny St. Raphael, występował w niej także w sezonie 2003/2004. W sezonie 2004/2005 powrócił do Śląska, w sezonie 2005/2006 występował we francuskiej II-ligowej drużynie ASCA Wittelsheim, w sezonie 2006/2007 w występującym w niemieckiej lidze regionalnej TSG Söflingen. W sezonie 2007/2008 był zawodnikiem Zagłębia Lubin. W następnych latach występował w niemieckich drużynach HC Neuruppin (liga regionalna) i od lutego 2011 Empor Rostock (II liga). Jego ostatnim zespołem był występujący w II lidze zespół Moto Jelcz Oława[2][3][4].

Ze Śląskiem Wrocław sięgnął w sezonie 1996/1997 po mistrzostwo Polski, w sezonie 1997/1998 po wicemistrzostwo Polski, a w sezonach 1995/1996, 1999/2000, 2001/2002 i 2002/2003 (odszedł w trakcie tego ostatniego sezonu) zdobył brązowe medale mistrzostw Polski. Z Zagłębiem zdobył wicemistrzostwo Polski w sezonie 2007/2008.[5]. W 2003 wystąpił w 10 spotkaniach reprezentacji Polski seniorów, w tym na mistrzostwach świata grupy A, w których reprezentacja Polski zajęła 10. miejsce[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Krzysztof Górniak na stronie eurohandball.com. [dostęp 2018-03-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-02)].
  2. Krzysztof Górniak na stronie handballnews.pl
  3. Statystyki Krzysztofa Górniaka na stronie handzone.net. handzone.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-04-16)].
  4. Polacy za granicą - Powrót młodszego z braci Lijewskich
  5. a b Władysław Zieleśkiewicz 95 lat polskiej piłki ręcznej, wyd. ZPRP, Warszawa 2013, s. 598, 574, 575, 646, 647, 648