Księstwo Brunszwiku-Bevern – Wikipedia, wolna encyklopedia

Księstwo Brunszwiku-Bevern
Herzogtum von Braunschweig-Bevern
1666-1815
Herb
Herb
Ustrój polityczny

monarchia

Stolica

Bevern

Data powstania

1666

Data likwidacji

1815

Władca

książę Fryderyk Wilhelm

Język urzędowy

niemiecki

Religia dominująca

luteranizm

brak współrzędnych

Księstwo Brunszwiku-Bevern – państwo istniejące w latach 1666-1815.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Po śmierci Augusta Młodszego księstwo Brunszwiku zostało podzielone. Synowie z pierwszego małżeństwa : Rudolf August i Antoni Ulryk otrzymali Brunszwik-Wolfenbüttel, a pochodzący z drugiego związku Ferdynand Albert Brunszwik-Bevern. W 1667 r. książę poślubił Krystynę Hessen-Eschwege. Mieli dziewięcioro dzieci. W 1687 r. Ferdynand Albert I zmarł. Władzę objął jego syn Ferdynand Albert II. Poślubił on córkę księcia Brusnziwku-Wolfenbüttel Ludwika Rudolfa, swoją kuzynkę Antoninę. Po śmierci Ludwika Rudolfa w marcu 1735 r. pod berłem Ferdynanda znalazł się cały Brunszwik. Księstwa jednak nie zostały połączone. Ferdynand Albert zmarł we wrześniu 1735 r. Aż do kongresu wiedeńskiego książęta Brunszwiku tytułowali się zarówno książętami Brunszwiku-Bevern, jak i Brunszwiku-Wolfenbüttel.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]