Książę krwi – Wikipedia, wolna encyklopedia

korona księcia krwi
korona księcia krwi królewskiej

Książę krwi (fr. Prince du sang) – stosowane od XVI w. określenie francuskich książąt z dynastii panującej, obejmujące wszystkie rody wywodzące się w linii męskiej od św. Ludwika, i z tej racji mające prawo do sukcesji Korony w razie wygaśnięcia głównej linii królewskiej. Stąd też drugie określenie – „książęta lilii” (fr. princes des fleurs de lys). Także korona rangowa książąt krwi ozdobiona była kwiatami lilii, umieszczonymi na przemian z fleuronami. Najbliżsi spadkobiercy suwerena używali tytułu książąt krwi królewskiej i korony ozdobionej tylko kwiatami lilii.

Pierwszy w kolejności dziedziczenia pośród książąt krwi, poza rodziną królewską nazywany był premier prince du sang (fr. – pierwszy książę krwi), i tytułowany Monsieur le Prince.

Określenie książęta krwi obejmowało rody

[edytuj | edytuj kod]
  • Walezjuszów (de Valois), wygaśli w 1589:
    • ducs d’Alençon, wygaśli w 1525
    • ducs d’Orléans, objęli tron w 1498
      • comtes d’Angoulême, objęli tron w 1515
  • Burbonów (de Bourbons), objęli tron w 1589, wygaśli w 1883:
    • ducs de Bourbons
      • comtes de Montpensier
  • Książęta de Vendome (ducs de Vendôme)