Kultura długich kurhanów – Wikipedia, wolna encyklopedia

Europa Wschodnia w V-VI wieku, kultura długich kurhanów zaznaczona kolorem pomarańczowym i opisana "псковских длинных курганов"

Kultura długich kurhanów – kultura archeologiczna z terenu północnej Rusi.

Początkowo rozwijała się w VI-VII w. na terenach pn. Rusi, gł. w rejonie jeziora Pejpus, w VIII-IX w. objęła obszar nad górną Dźwiną i Dnieprem.

Zmarłych chowano w popielnicach pod kurhanami w kształcie wydłużonych nasypów, od których pochodzi nazwa tej kultury.

Dyskutowana jest kwestia przynależności etnicznej tworzącej tę kulturę ludności, przypisywana jest przodkom plemienia Krywiczów. Według późniejszych ustaleń archeologów, kulturę kurhanów długich tworzyła ludność ugrofińska.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kultura_długich_kurhanów&oldid=72708536”