Kutburga z Wimborne – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kutburga z Wimborne, również: Cuthburh, Cuðburh, Cuþburh (ur. w VII wieku, zm. ok. 725) – księżniczka Wesseksu, królowa Nortumbrii, pierwsza ksieni opactwa w Wimborne, święta Kościoła katolickiego i anglikańskiego.

Kutburga była córką króla Wesseksu, Cenreda (685-705) i siostrą Ine. Kronika anglosaska odnotowała, iż księżniczka została przez brata oddana za żonę królowi Nortumbri, Aldfrydowi. Małżeństwo nie było udane. W 705 roku Kutburga opuściła męża i schroniła się w klasztorze w Barking. Następnie została pierwszą ksienią w ufundowanym przez siebie, i siostrę Cwenburgę, podwójnym klasztorze w Wimborne.

Wiadomo, że Aldfryd miał trzech synów: Osreda, Osrica i Offę, jednak nie jest pewne, czy ich matką była Kutburga. Historycy uważają, że największe jest prawdopodobieństwo, że urodziła Osreda.

Po śmierci Kutburgi dokonano translacji jej szczątków do świątyni, i ogłoszono świętą.

Jej wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 31 sierpnia.

• święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
• wstawiennictwo świętych

• Kutburga, ksieni z Wimborne. na DEON.pl z inicjatywy SJ i Wydawnictwa WAM. [dostęp 2012-03-04].

• Cuthburgh and Cwenburgh, Sisters, and Founders of Wimborne Monastery in Dorset, England Antiochian Orthodox Christian Archidiocese (ang.)
• Prosopography of Anglo-Saxon England: Cuthburgh (ang.)
• Anglo-Saxon Chronicle, A.D. 718. omacl.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-04-21)]. (ang.)