Kwas benzenosulfonowy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kwas benzenosulfonowy

Nazewnictwo Inne nazwy i oznaczenia kwas besylowy
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C6H6O3S
Masa molowa	158,18 g/mol
Wygląd	jasnozielone[1] igły po krystalizacji z benzenu[2], o podobnym do niego zapachu[1]
Identyfikacja
Numer CAS	98-11-3
PubChem	7371
SMILES C1=CC=C(C=C1)S(=O)(=O)O
Właściwości Gęstość 1,32 g/cm³ (47 °C)[1]; ciało stałe Rozpuszczalność w wodzie 930 g/l[1] w innych rozpuszczalnikach rozpuszczalny w kwasie octowym, słabo w benzenie, dobrze w etanolu; nierozpuszczalny w eterze dietylowym[2] Temperatura topnienia 43 °C[1] 65 °C[2] Temperatura wrzenia 171 °C (0,13 hPa)[1]
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2016-03-15] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanej karty charakterystyki Niebezpieczeństwo Zwroty H H290, H314 Zwroty P P280, P305+P351+P338, P310 NFPA 704 Na podstawie podanego źródła[3] 0 2 0   Temperatura zapłonu powyżej 100 °C[1] Numer RTECS DB4200000
Podobne związki
Podobne związki	kwas p-toluenosulfonowy
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

Kwas benzenosulfonowy – organiczny związek chemiczny z grupy aromatycznych kwasów sulfonowych.

Tworzy białe kryształy dobrze rozpuszczalne w wodzie i etanolu. Otrzymywany jest w wyniku sulfonowania benzenu stężonym kwasem siarkowym w temperaturze 170–180 °C^[4]: