Lśniak szmaragdek – Wikipedia, wolna encyklopedia

Lśniak szmaragdek

Adscita statices
(Linnaeus, 1758)
Imago
Gąsienica
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	motyle
Rodzina	kraśnikowate
Podrodzina	Procridinae
Plemię	Procridini
Rodzaj	lśniak
Gatunek	lśniak szmaragdek
Synonimy
Sphinx statices Linnaeus, 1758 Procris (Procris) statices (Linnaeus, 1758) Adscita (Adscita) turcosa Retzius, 1783 Procris heuseri Reichl, 1964
Multimedia w Wikimedia Commons

Lśniak szmaragdek^[1] (Adscita statices) – gatunek motyla z rodziny kraśnikowatych.

Motyl o krępym ciele. Czułki są bułwakowato zakończone, u samic drobno piłkowane, a u samców grzebykowate. Odwłok pozbawiony jest barwnych obrączek. Przednie skrzydła mają długość u samców od 11 do 13 mm, a u samic od 8 do 11 mm. Barwa tychże skrzydeł jest jednolita, metaliczna, jasnozielona lub niebieska, przy czym odcienie zielone częstsze są u populacji górskich. Genitalia samca cechuje brak sakulusa oraz zakrzywiony cierń w rurce prąciowej dorównujący długością unkusowi. Narządy rozrodcze samicy odznaczają się szerokim i tylko częściowo silnie zesklerotyzowanym przewodem torebki kopulacyjnej^[2].

Jasnozielone lub zielonobiałe ciało gąsienicy ma brązowe, owłosione brodawki, a po bokach różowobrązowy nalot^[1].

Owady dorosłe spotyka się od czerwca do sierpnia na suchych murawach kserotermicznych jak i wilgotnych łąkach śródleśnych^[2]. Gąsienice zimują w poskręcanych zeschłych liściach, pustych łodygach i pęknięciach kory, po czym od czerwca do jesieni pożywiają się szczawiem zwyczajnym, szczawiem polnym i kulnikiem pospolitym^[2][3]. Owady dorosłe są aktywne za dnia^[1], natomiast gąsienice dzień spędzają w ukryciu^[3].

Gatunek ten znany jest z prawie wszystkich krajów Europy^[4]. W Polsce sięga od nizin do wysokości około 1500 m n.p.m.^[2].

• Motyle Polski