World Open (snooker) – Wikipedia, wolna encyklopedia

World Open (do 2009 Grand Prix) – rankingowy turniej snookerowy, który bierze początek w 1982 roku. Przez wiele lat rozgrywany był wyłącznie na terenach Wielkiej Brytanii: początkowo w Anglii, a począwszy od sezonu 2006/2007 w Szkocji. W latach 2012–2014 roku turniej rozgrywano w Chinach w mieście Haikou, z kolei od 2015 do 2016 roku miejscem turnieju było Llandudno w Walii, a w latach 2017–2018 angielskie Preston. W 2019 roku turniej został rozegrany w Cheltenham w Anglii.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Turniej ten po raz pierwszy został zorganizowany w 1982 roku jako Professional Players Tournament (Turniej Profesjonalnych Snookerzystów) przez WPBSA. Od samego początku rozgrywania tego turnieju był on zaliczany do turniejów rankingowych. Pierwszym zwycięzcą turnieju został Ray Reardon, który pokonał w finale Jimmy’ego White’a wynikiem 10-5, wygrywając £5 000.

W 1984 roku, firma Rothmans zaczęła sponsorować ten turniej. W związku z tym zmieniono nazwę turnieju na Rothmans Grand Prix i rozgrywki przeniesiono do Hexagon Theatre w Reading. Do 1993 roku turniej ten rozgrywany był w Reading, jednak kiedy turniej znalazł nowego sponsora i zmienił nazwę na Skoda Grand Prix, zmieniał też miejsca rozgrywek. Po 1993 roku rozgrywany był w Derby, Sunderland, Bournemouth, Preston, Telford. Także od 1993 roku finał rozgrywany jest do 9 wygranych frejmów.

Kiedy w 2001 roku bieżący sponsor został wchłonięty przez koncern LG Electronics, wtedy też zmieniona została nazwa rozgrywek na LG Cup. Po trzech sezonach jednak LG wycofało się ze sponsoringu i w 2004 roku powróciła nazwa Grand Prix. W latach 2006–2008 turniej ten sponsorowała firma Royal London Watches nie zmieniając jednak nazwy turnieju. Od 2006 roku także turniej ten jest rozgrywany na terenie Szkocji.

Turniej, którego nazwa wyklarowała się już jako Grand Prix, czyli od 2004 roku, miał być rozgrywany w jednej miejscowości przez przynajmniej dwa sezony, rozgrywany był kolejno w sezonach 2004/2005 i 2005/2006 w Guild Hall w Preston, w sezonach 2006/2007 i 2007/2008 w Aberdeen w Aberdeen Exhibition and Conference Centre, w sezonie 2008/2009 w Scottish Exhibition and Conference Centre w Glasgow, zaś w sezonie 2009/2010 w Kelvin Hall w Glasgow.

W swoim pierwotnym kształcie, w przeciwieństwie do innych turniejów, do turnieju Grand Prix automatycznie kwalifikowali się zawodnicy z najlepszej 32 rankingu grając w rundzie Last 64 (w pozostałych turniejach automatycznie kwalifikowało się tylko pierwszych 16 zawodników rankingu grając w rundzie Last 32). Od 2006 roku, kiedy wprowadzono inny format rozgrywek, do turnieju automatycznie kwalifikowało się 32 najlepszych zawodników z listy rankingowej i 16 zawodników wyłonionych z kwalifikacji.

W 2010 roku turniej został przemianowany na World Open. "World" nie było dla ozdoby - turniej ten w 2010 był otwarty na cały świat i mogli w nim udział wziąć nawet amatorzy (96 zawodowców + 32 amatorów). 32 amatorów wyłonionych zostało według klucza:

- 12 dzikich kart (dla zawodników z państw jak Tajlandia, Bahrajn i Niemcy, Belgia)
- 10 miejsc (kwalifikacje w sieci klubów Rileys)
- 10 miejsc (kwalifikacje w niezależnych klubach w Wielkiej Brytanii i Irlandii).

Ale tak było tylko jeden raz. W 2011 roku turniej nie odbył się i istniało nawet niebezpieczeństwo, że w ogóle wypadnie z kalendarza. W 2012 roku przeniesiono jednak turniej do Chin. Kontrakt na rozgrywanie zawodów w "Państwie środka" podpisano na 5 lat; nie został on jednak wypełniony, bowiem WPBSA postanowiła, że w roku 2015 turniej ten zostanie rozegrany w Walii, a jego nazwę zmieniono na World Grand Prix. W 2016 roku sponsorem turnieju została firma Ladbrokes.

Format rozgrywek w latach 2006–2007

[edytuj | edytuj kod]

Na lata 2006 i 2007 rozgrywki przeniesiono do Aberdeen Exhibition and Conference Centre i wprowadzono nowy format ich rozgrywania – zawodnicy zostali rozstawieni w grupach. W rundzie kwalifikacyjnej turnieju brało udział 64 zawodników (miejsca 33.-96. światowej listy rankingowej) rozstawionych w 8 grupach po 8 osób. Z każdej grupy do kolejnej fazy turnieju przechodziło 2 najlepszych zawodników z grupy. W grupowej fazie zasadniczej, lecz jeszcze nie telewizyjnej, rozstawiano 16 zawodników z rundy kwalifikacyjnej oraz 32 najlepszych zawodników z rankingu światowego – rozgrywki odbywały się również w 8 grupach lecz już tylko po 6 snookerzystów. Z każdej grupy do dalszej części turnieju przechodziło 2 najlepszych zawodników. Faza finałowa (telewizyjna), w której brało udział 16 zawodników, odbywała się już na podstawie drabinki.

W rezultacie tej zmiany, rozgrywki przyniosły wiele niespodzianek. Mniej znani zawodnicy jak Ben Woollaston, Jamie Jones i Issara Kachaiwong zwyciężali w kwalifikacjach, przechodząc do grupowej fazy zasadniczej. Zdarzyło się również, że tacy zawodnicy jak Graeme Dott, Stephen Hendry i Shaun Murphy w grupowej fazie zasadniczej turnieju odpadali, nie pojawiając się w finałowej fazie telewizyjnej turnieju.

Od rozgrywania turnieju Grand Prix w tym nowym formacie odstąpiono już po dwóch sezonach – w 2008 roku. Jako oficjalny powód podano niską frekwencję widzów i nieopłacalność przeprowadzania grupowych rozgrywek.

Transmisje w mediach

[edytuj | edytuj kod]

Aktualnie rozgrywki turnieju Grand Prix są transmitowane na żywo przez telewizje: BBC One, BBC Two a także korzystając z usługi BBC Red Button (rodzaj telewizji interaktywnej) oraz British Eurosport, British Eurosport 2. W Polsce turniej ten transmituje telewizja Eurosport i Eurosport 2.

Zwycięzcy turnieju

[edytuj | edytuj kod]
Rok Zwycięzca Finalista Wynik Miejsce rozgrywek Sezon
Professional Players Tournament
1982 Walia Ray Reardon Anglia Jimmy White 10 – 5 Anglia Birmingham 1982/83
1983 Anglia Tony Knowles Anglia Joe Johnson 9 – 8 Anglia Bristol 1983/84
Rothmans Grand Prix
1984 Irlandia Północna Dennis Taylor Kanada Cliff Thorburn 10 – 2 Anglia Reading 1984/85
1985 Anglia Steve Davis Irlandia Północna Dennis Taylor 10 – 9 Anglia Reading 1985/86
1986 Anglia Jimmy White Anglia Rex Williams 10 – 6 Anglia Reading 1986/87
1987 Szkocja Stephen Hendry Irlandia Północna Dennis Taylor 10 – 7 Anglia Reading 1987/88
1988 Anglia Steve Davis Irlandia Północna Alex Higgins 10 – 6 Anglia Reading 1988/89
1989 Anglia Steve Davis Anglia Dean Reynolds 10 – 0 Anglia Reading 1989/90
1990 Szkocja Stephen Hendry Anglia Nigel Bond 10 – 5 Anglia Reading 1990/91
1991 Szkocja Stephen Hendry Anglia Steve Davis 10 – 6 Anglia Reading 1991/92
1992 Anglia Jimmy White Irlandia Ken Doherty 10 – 9 Anglia Reading 1992/93
Skoda Grand Prix
1993 Anglia Peter Ebdon Irlandia Ken Doherty 9 – 6 Anglia Reading 1993/94
1994 Szkocja John Higgins Anglia Dave Harold 9 – 6 Anglia Derby 1994/95
1995 Szkocja Stephen Hendry Szkocja John Higgins 9 – 5 Anglia Sunderland 1995/96
1996 Walia Mark Williams Szkocja Euan Henderson 9 – 5 Anglia Bournemouth 1996/97
1997 Walia Dominic Dale Szkocja John Higgins 9 – 6 Anglia Bournemouth 1997/98
1998 Anglia Stephen Lee Hongkong Marco Fu 9 – 2 Anglia Preston 1998/99
1999 Szkocja John Higgins Walia Mark Williams 9 – 8 Anglia Preston 1999/00
2000 Walia Mark Williams Anglia Ronnie O’Sullivan 9 – 5 Anglia Telford 2000/01
LG Cup
2001 Anglia Stephen Lee Anglia Peter Ebdon 9 – 4 Anglia Preston 2001/02
2002 Szkocja Chris Small Szkocja Alan McManus 9 – 5 Anglia Preston 2002/03
2003 Walia Mark Williams Szkocja John Higgins 9 – 5 Anglia Preston 2003/04
Grand Prix
2004 Anglia Ronnie O’Sullivan Anglia Ian McCulloch 9 – 5 Anglia Preston 2004/05
2005 Szkocja John Higgins Anglia Ronnie O’Sullivan 9 – 2 Anglia Preston 2005/06
2006 Australia Neil Robertson Anglia Jamie Cope 9 – 5 Szkocja Aberdeen 2006/07
2007 Hongkong Marco Fu Anglia Ronnie O’Sullivan 9 – 6 Szkocja Aberdeen 2007/08
2008 Szkocja John Higgins Walia Ryan Day 9 – 7 Szkocja Glasgow 2008/09
2009 Australia Neil Robertson Ding Junhui 9 – 4 Szkocja Glasgow 2009/10
World Open
2010 Australia Neil Robertson Anglia Ronnie O’Sullivan 5 – 1 Szkocja Glasgow 2010/11
2012 Irlandia Północna Mark Allen Anglia Stephen Lee 10 – 1 Haikou 2011/12
2013 Irlandia Północna Mark Allen Walia Matthew Stevens 10 – 4 Haikou 2012/13
2014 Anglia Shaun Murphy Anglia Mark Selby 10 – 6 Haikou 2013/14
888.com World Grand Prix (nierankingowy)
2015 Anglia Judd Trump Anglia Ronnie O’Sullivan 10 – 7 Walia Llandudno 2014/15
Ladbrokes World Grand Prix (rankingowy)
2016 Anglia Shaun Murphy Anglia Stuart Bingham 10 – 9 Walia Llandudno 2015/16
2017 Anglia Barry Hawkins Walia Ryan Day 10 – 7 Anglia Preston 2016/17
2018 Anglia Ronnie O’Sullivan Ding Junhui 10 – 3 Anglia Preston 2017/18
Coral World Grand Prix (rankingowy)
2019 Anglia Judd Trump Anglia Allister Carter 10 – 6 Anglia Cheltenham 2018/19
2020 Australia Neil Robertson Szkocja Graeme Dott 10 – 8 Anglia Cheltenham 2019/20
matchroom. World Grand Prix (rankingowy)
2020 (2) Anglia Judd Trump Anglia Jack Lisowski 10 – 7 Anglia Milton Keynes 2020/21
Cazoo World Grand Prix (rankingowy)
2021 Anglia Ronnie O’Sullivan Australia Neil Robertson 10 – 8 Anglia Coventry 2021/22
Duelbits World Grand Prix (rankingowy)
2023 Irlandia Północna Mark Allen Anglia Judd Trump 10 – 9 Anglia Cheltenham 2022/23
Spreadex World Grand Prix
2024 Anglia Ronnie O’Sullivan Anglia Judd Trump 10 – 7 Anglia Leicester 2023/24

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]