Lambadi – Wikipedia, wolna encyklopedia
Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących | ok. 6 mln (2004)[1] | ||
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Status oficjalny | |||
Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-1 | brak | ||
ISO 639-3 | lmn | ||
IETF | lmn | ||
Glottolog | lamb1269 | ||
Ethnologue | lmn | ||
WALS | lmn | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język lambadi, lamani, bandżara, bandżuri – język koczowniczego indyjskiego ludu Bandżara, spokrewniony z dialektami radżastańskimi, lecz używany głównie na terenie stanów Andhra Pradeś, Karnataka i Maharashtra. Nadawane są audycje radiowe w tym języku. Posiada kilka dialektów: bahrupia, labanki, kakeri[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ethnologue report for language code: lmn
- ↑ Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, s. 24, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).