Landsat 2 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Landsat 2

Wizja artystyczna satelity Landsat 2
Inne nazwy	ERTS-B
Indeks COSPAR	1975-004A[1]
Indeks NORAD	S07615[1]
Zaangażowani	NASA, USGS, General Electric[2]
Rakieta nośna	Delta 2910 s/n 107[2]
Miejsce startu	Vandenberg, USA
Orbita (docelowa, początkowa)
Typ orbity	HSO
Perygeum	906,3 km[3]
Apogeum	919, km[3]
Okres obiegu	103,18 min[3]
Nachylenie	98,9°[3]
Czas trwania
Początek misji	22 stycznia 1975 17:56 UTC
Koniec misji	27 lipca 1983
Wymiary
Wymiary	3 x 1,5 m (wymiary głównej konstrukcji), 4 m (rozpiętość paneli słonecznych)
Masa całkowita	953 kg

Landsat 2 (pierwotnie ERTS-B) – amerykański satelita środowiskowy, drugi satelita programu Landsat, bliźniaczy model satelity Landsat 1. Konstrukcyjnie zbliżony do satelitów Nimbus, wykorzystywany był do pozyskiwania informacji niezbędnych w rolnictwie, leśnictwie, geologii, hydrologii, geografii, kartografii, oceanografii i meteorologii.

• RBV – zestaw kamer widikonowych służących do uzyskiwania obrazów Ziemi w paśmie światła widzialnego oraz bliskiej podczerwieni,
• MSS – czterokanałowy skaner wielospektralny do uzyskiwania obrazów radiometrycznych,
• DCS – stacja odbiorcza zbierająca dane ze stacji naziemnych.

Landsat 2 wystartował 22 stycznia 1975 z bazy Vandenberg na pokładzie rakiety Delta 2910. Satelita przekazywał głównie obrazy rejestrowane przez skaner MSS, kamery widikonowe były wykorzystywane głównie w fazie wstępnej kontroli po starcie i nie miały znaczącej wartości naukowej jak dane z MSS^[2].

Satelitę wyłączono z czynnej służby 25 lutego 1982, a 31 marca 1983 przełączono w tryb czuwania. Ostatecznie satelitę wyłączono 27 lipca 1983^[2].