Lantmarskalk – Wikipedia, wolna encyklopedia

Lantmarskalk (landmarszałek) – wysoki państwowy urząd ustanowiony w Szwecji w 1627 roku. Istniał do 1866. Formalnie lantmarskalk (wym: lantmarszalk) pełnił funkcję marszałka Szwedzkiego Parlamentu Stanowego (Ståndsriksdagen), który istniał do roku 1866, gdy zastąpił go dzisiejszy demokratyczny Riksdag.

Nie powinno się mylić urzędu landmarszałka z urzędem zwanym Riksmarsk – naczelnym dowódcą wojskowym ówczesnej Szwecji.

• 
  Erik Lindschöld
• 
  Per Ribbing (1670–1719)
• 
  Arvid Horn
• 
  Swen Lagerberg (1672–1746)
• 
  Carl Gustaf Tessin
• 
  Charles Emil Lewenhaupt
• 
  Mattias Alexander von Ungern-Sternberg
• 
  Axel von Fersen „Starszy"

• Per Brahe (1629)
• Johan Pontusson De la Gardie (1630)
• Svante Larsson Sparre (1649–1651)
• Christer Bonde (1652)
• Johan Gyllenstierna (1668)
• Claes Fleming (1680)
• Fabian Wrede (1682)
• Erik Lindschöld (1686)
• Jakob Gyllenborg (1693)
• Per Ribbing (1719)
• Arvid Horn, (partia czapek) (1720)
• Swen Lagerberg, (partia czapek) (1723)
• Arvid Horn, (1726–1727, 1731)
• Charles Emil Lewenhaupt (1734)
• Carl Gustaf Tessin, (partia kapeluszy) (1738–1739)
• Charles Emil Lewenhaupt (1740–41)
• Mattias Alexander von Ungern-Sternberg, (partia czapek) (1742–1743)
• Mattias Alexander von Ungern-Sternberg, (partia czapek) (1746–1747)
• Henning Gyllenborg, (partia kapeluszy) (1751–1752)
• Axel von Fersen, (partia kapeluszy) (1755–1756, 1760–1762)
• Thure Gustaf Rudbeck, (partia czapek) (1765)
• Axel von Fersen (1769–1770)
• Axel Gabriel Leijonhufvud (1771–1772)
• Eric Ruuth (1792)
• Magnus Fredrik Brahe (1800)
• Johan Christopher Toll (1800)
• Carl Carlsson Mörner (1815)
• Carl De Geer (1823, 1828–1830)
• Jacob De la Gardie (1834–1835)
• Henning Hamilton (1848, 1853–1854, 1856–1858)
• Gustaf Lagerbjelke (1862–1863, 1865–1866)

• Michael Roberts, Era of Liberty - Sweden 1718-1771, Liverpool University Press, 1995.
• http://www.worldstatesmen.org/Sweden_county.html
• http://www.worldstatesmen.org/Sweden_county.html