Lars Eriksson (1926–1994) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Lars Eriksson
Data i miejsce urodzenia

6 lutego 1926
Hofors

Data i miejsce śmierci

2 lutego 1994
Hofors

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1951–1953 Degerfors IF 36 (17)
1954 FC Sète 12 (2)
1954–1955 Toulouse FC 18 (3)
1955–1956 FC Sète 30 (6)
1956–1957 FC Grenoble
1957–1959 Sandvikens IF 20 (1)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1952–1954  Szwecja 10 (2)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
brąz Helsinki 1952 piłka nożna

Lars Eriksson (ur. 6 lutego 1926 w Hofors, zm. 2 lutego 1994 tamże[1]) – szwedzki piłkarz grający na pozycji pomocnika. W swojej karierze rozegrał 10 meczów i strzelił 2 gole w reprezentacji Szwecji.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Swoją karierę piłkarską Eriksson rozpoczął w klubie Degerfors IF. Zadebiutował w nim w 1951 roku w pierwszej lidze szwedzkiej. W Degerfors występował do 1953 roku.

W 1954 roku Eriksson wyjechał do Francji. Został wówczas zawodnikiem FC Sète. Wiosną 1954 spadł z nim z pierwszej do drugiej ligi. Latem odszedł do Toulouse FC. W 1955 roku wrócił do FC Sète. Z kolei w sezonie 1956/1957 występował w FC Grenoble.

W 1957 roku Eriksson wrócił do Szwecji. Został wówczas piłkarzem Sandvikens IF. W 1959 roku zakończył w nim swoją karierę.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1951/52 Degerfors IF Szwecja  Allsvenskan 8 7
1952/53 Degerfors IF Szwecja  Allsvenskan 22 10
1953/54 Degerfors IF Szwecja  Allsvenskan 6 0
1953/54 FC Sète Francja  Division 1 12 2
1954/55 Toulouse FC Francja  Division 1 18 3
1955/56 FC Sète Francja  Division 2 30 6
1956/57 FC Grenoble Francja  Division 2 ? ?
1957/58 Sandvikens IF Szwecja  Allsvenskan 18 1
1959 Sandvikens IF Szwecja  Allsvenskan 2 0

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Szwecji Eriksson zadebiutował 30 maja 1952 roku w wygranym 3:1 towarzyskim meczu ze Szkocją, rozegranym w Solnie. W 1954 roku zdobył z kadrą Szwecji brązowy medal na igrzyskach olimpijskich w Helsinkach. Od 1952 do 1953 roku rozegrał w kadrze narodowej 10 spotkań i zdobył w nich 2 bramki.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]