Lato termiczne – Wikipedia, wolna encyklopedia

Lato termiczne – okres w Polsce uznany za lato według kryterium termicznego w klimatologii, w którym średnia dobowa temperatura powietrza utrzymuje się na poziomie powyżej 15 °C^[1]^[2].

Przypisy

↑ Arkadiusz M. Tomczyk, Ewa Bednorz: Atlas klimatu Polski (1991–2020). Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 2022, s. 14, 15. ISBN 978-83-7986-415-7. OCLC 1345687034.
↑ Katarzyna Szyga-Pluta. Zmienność termicznych pór roku w Poznaniu. „Badania fizjograficzne”. A62, s. 182, 187. Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk oraz Wydział Nauk Geograficznych i Geologicznych i Wydział Biologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. DOI: 10.2478/v10116-011-0013-9. ISSN 2083-8344.

[Tomczyk-1] Arkadiusz M. Tomczyk, Ewa Bednorz: Atlas klimatu Polski (1991–2020). Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 2022, s. 14, 15. ISBN 978-83-7986-415-7. OCLC 1345687034.

[BF-2] Katarzyna Szyga-Pluta. Zmienność termicznych pór roku w Poznaniu. „Badania fizjograficzne”. A62, s. 182, 187. Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk oraz Wydział Nauk Geograficznych i Geologicznych i Wydział Biologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. DOI: 10.2478/v10116-011-0013-9. ISSN 2083-8344.

[1]

[2]