Leanid Taranienka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Leanid Taranienka

Леанід Тараненка

Data i miejsce urodzenia	13 czerwca 1956 Małoryta
Wzrost	179 cm
Dorobek medalowy
} Reprezentacja  ZSRR Igrzyska olimpijskie złoto Moskwa 1980 podnoszenie ciężarów (II waga ciężka) Mistrzostwa świata złoto Moskwa 1980 II waga ciężka złoto Budapeszt 1990 waga superciężka srebro Ostrawa 1987 waga superciężka brąz Saloniki 1979 waga ciężka Reprezentacja  WNP Igrzyska olimpijskie srebro Barcelona 1992 podnoszenie ciężarów (waga superciężka)
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Leanid Arkadzjewicz Taranienka (biał. Леанід Аркадзьевіч Тараненка; ros. Леонид Аркадьевич Тараненко, Leonid Arkadjewicz Taranienko; ur. 13 czerwca 1956 w Małorycie na Białorusi) – białoruski sztangista reprezentujący ZSRR.

Na Igrzyskach Olimpijskich w 1980 w Moskwie zdobył złoty medal w wadze do 110 kg, podnosząc łącznie w rwaniu i podrzucie 422,5 kg, ustanawiając tym samym rekord świata i rekord olimpijski. W tym samym roku zdobył też mistrzostwo świata i Europy. Z powodu bojkotu ogłoszonego przez ZSRR nie uczestniczył w Igrzysk Olimpijskich w Los Angeles. Następnie przeniósł się do wyższej kategorii wagowej (powyżej 110 kg). Z kolejnych Igrzysk wycofał się, oficjalnie z powodu kontuzji, jednak w tym samym roku, 26 listopada 1988 w Canberze w Australii ustanowił rekord świata w podrzucie (266 kg) i łącznie (475 kg).

W 1992 reprezentował Wspólnotę Niepodległych Państw na Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie. Zdobył tam srebrny medal, podnosząc łącznie 425 kg.

W 1990 zdobył swój drugi tytuł mistrza świata. W latach 1988, 1991 i 1996 był też mistrzem Europy. Zdobywał też mistrzostwo ZSRR w latach 1979, 1983, 1986 i 1987.

• Profil na Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-02)]. (ang.)