Legio I Germanica – Wikipedia, wolna encyklopedia

I Legion

Legio I

Historia
Państwo	Imperium rzymskie
Sformowanie	48 p.n.e.
Rozformowanie	70
Nazwa wyróżniająca	Germanica
Działania zbrojne
Wojna domowa Cezara z Pompejuszem bitwa pod Farsalos, Wojna kantabryjska, Powstanie Batawów
Organizacja
Numer	I
Dyslokacja	Germania Inferior
Formacja	Armia rzymska
Rodzaj wojsk	głównie piechota
Skład	3500 pieszych

Legio I Germanica (z łac. Legion I Germański) – legion rzymski powołany przez Juliusza Cezara prawdopodobnie w 48 r. p.n.e. Sformowany w celu walki z Pompejuszem w rzymskiej wojnie domowej, przydomek germański nabył w latach późniejszych z powodu stacjonowania na terenie Oppidum Ubiorum, czyli dzisiejszej Kolonii, w prowincji Germania Inferior. Legion brał udział w tłumieniu krwawego dla Rzymian buntu Batawów, po którym został rozwiązany^[1]. W roku 74 n.e. już nie istniał^[2].

Zobacz hasło legion w Wikisłowniku

• Armia rzymska
• Lista legionów rzymskich

• Artykuł o Legio I Germanica w serwisie livius.org